Resulullah Efendimiz Medine’de, Mescid-i şerifi bina etmek istediler. On binden ziyade taş toplanmıştı.
Resûl-i Ekrem Efendimiz kalktı.
Mübarek ellerine bir taş aldı.
Hazret-i Sıddık’a:
“Sen de bir taş al” buyurdu.
Hazret-i Ömer’e:
“Sen de bir taş al” buyurdu.
Hazret-i Osman’a:
“Sen de bir taş al” buyurdu.
Ve Hazret-i Ali’ye:
“Sen de bir taş al” buyurdu.
Sahabe-i kiram huzurda dururlardı.
Efendimiz, o taşı aldı.
Gereken bir yere koydu.
Hazret-i Sıddık’a:
“Yâ Eba Bekir! Taşını, benim taşımın yanına koy” buyurdu.
O da öyle yaptı.
Hazret-i Ömer’e:
“Yâ Ömer! Sen de taşını, Ebu Bekir’in taşının yanına koy” buyurdu.
O da emri yaptı.
Hazret-i Osman’a:
“Yâ Osman! Sen de taşını, Ömer’in taşının yanına koy” buyurdu.
O da taşını getirdi.
Ve o yere koydu.
Sonra Hazret-i Ali’ye:
“Yâ Ali! Sen de kendi taşını, Osman’ın taşının yanına koy” buyurdu.
O da taşını getirdi.
Emredilen yere koydu.
Efendimiz “Ey
Eshabım! Bu taşların diziliş sırası, benden sonra halifelerimin, önce
Ebu Bekir, sonra Ömer, sonra Osman, sonra Ali olacağına açık bir
delildir” buyurdu.
Eshabım! Bu taşların diziliş sırası, benden sonra halifelerimin, önce
Ebu Bekir, sonra Ömer, sonra Osman, sonra Ali olacağına açık bir
delildir” buyurdu.