Abdullah bin Ömer(radıyallahü anh) hayrı hasenatı, köle âzat etmeyi çok severdi.
Her işini Allah için yapardı.
Yüzüğünün taşında “Abedellahe lillah” yazılıydı ki, “Allah’a, Allah için ibadet etti” demektir.
Çok ihlâslıydı.
Dünyayı sevmezdi.
Cabir bin Abdullah, “Hazret-i Ömer ve oğlu Abdullah’tan başka içimizde dünyaya meyli olmayan kimse yoktur” derdi.
? ? ?
Hazret-i Nafi, Hazret-i Abdullah’ın âzatlısıdır. Onu, on bin dirheme satın aldı ve “Seni Allah için âzat ettim” dedi.
Kölelerinden hangisini ibadet ederken görse hemen onu âzat ederdi.
Bazıları:
“Böyle görünerek seni aldatıyorlar” derlerdi.
O, cevaben:
“Hayır için aldanmaktan iyi şey var mıdır?” buyururdu.
Âzatlılarından olan İmâm-ı Nafi (radıyallahü anh), Efendisiyle ilgili olarak “Abdullah bin Ömer, bin kişi âzat etmeyince ruhunu teslim etmedi” demiştir.
Yine o anlatıyor:
“Çok az yemek yerdi.
Ayda bir et yerdi.
Bir
de misafir geldiğinde veya Ramazan-ı şerifte et yerdi. Bir şeyi fazla
sevmeye başladı mı onu Allah rızası için bir ihtiyacı olana verirdi.
de misafir geldiğinde veya Ramazan-ı şerifte et yerdi. Bir şeyi fazla
sevmeye başladı mı onu Allah rızası için bir ihtiyacı olana verirdi.
Ve sevinirdi.
Velhasıl o;
‘Beğendiklerinizden çıkarıp vermedikçe iyiler derecesine erişemezsiniz’ âyet-i celilesiyle amel ederdi.”