Bayezid-i Bistami hazretleri talebeleriyle bir şehre gitmek için yola çıktılar. Tam şehre yaklaşmışlardı ki ahalinin, kendisini karşılamak üzere yollara döküldüklerini gördü. Derhâl çıkınını açtı.
Ekmeğini çıkardı.
Ve yemeğe başladı.
Hem de hızlı hızlı…
Ahali, bunu ona yakıştıramayıp “Allah Allah! Biz bu zatı evliya bilirdik. Meğer ne kaba adammış!” dediler.
Ve dağılıp gittiler.
Talebeleri sordu:
“Efendim niçin böyle yaptınız?”
Büyük velî;
“Kalbime kibir gelmesinden korktuğum için” buyurdu.
Arz ettiler ki:
“Ama yanlış anladılar efendim.”
Mübarek onlara dönüp “Olsun, kalbime az bir kibir gelseydi Allahü teâlânın gadabına uğrayabilirdim!” buyurdu
? ? ?
Bu zat, bir sohbetinde sevdiklerine “Bir farzı vaktinde kılmak, bin sene durmadan nâfile ibâdet yapmaktan daha kıymetlidir” buyurdu.
Dinleyenler;
“Her türlü nâfile ibâdetten mi efendim?” diye sordular.
Büyük velî;
“Evet. Her çeşit nâfile ibâdet böyledir. Hattâ bir farzı yaparken bu ibâdetin sünnetlerinden bir sünneti veyahut edeblerinden bir edebi yapmak da, başka nâfileleri yapmaktan kat kat daha kıymetlidir” buyurdu.