Abdurrahman Bûşencî hazretleri hadis âlimlerinden olup, Buhârî’nin Cami’üs-sahih isimli hadis kitabının râvisidir. 374 (m. 984)’de Afganistan’da Herat yakınlarındaki Bûşenc kasabasında doğdu. İlk tahsilini memleketinde yaptıktan sonra Bağdat’ta, sonra Nîşâbur’da meşhur muhaddislerinden hadis tahsil etti. 467de (m. 1075) Bûşenc’de vefat etti. Eshab-ı kiram ile ilgili naklettiği hadis-i şeriflerden bazıları:
hazret-i Alî’nin (radıyallahü anh) haber verdiği hadis-i şerifte, (Başınıza Ebû Bekr geldiği zaman, onu dünyada zâhid ve âhırete râgıb bulursunuz. Başınıza Ömer geldiği zaman, onu kuvvetli, emîn ve Allah yolunda kimseden çekinmez görürsünüz. Başınıza Ali geldiği zaman, hâdi ve mühdî olur. Sizi doğru yola götürür bulursunuz) buyuruldu.
Sa’îd bin Zeyd’in (radıyallahü anh) haber verdiği hadis-i şerifte, (On kişi Cennettedir: Ebû Bekr ve Ömer ve Osman ve Talha ve Zübeyr ve Abdürrahmân bin Avf ve Ali bin Ebî Tâlib ve Sa’d bin Ebî Vakkâs ve Ebû Ubeyde bin Cerrâh). Sa’îd bin Zeyd dokuz sahâbinin ismlerini saydı. Onuncusunun ismini söylemedi. Bunu sordular. Ebül A’ver diyerek kendisi olduğunu işaret eyledi.
İrbât bin Sâriye (radıyallahü anh) diyor ki: Eshâb-ı kirâm toplanmıştık. Resûlullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve selem) buyurdu ki: (Allahü teâlâdan korkunuz. Başınızdaki emîr, Habeş köle olsa bile, itaat ediniz! Benden sonra Müslümanlar arasında ayrılıklar olacaktır. O karışıklık zamanlarında benim sünnetime ve Hulefâ-i Râşidînin sünnetlerine sarılınız. Benim halîfelerim doğru yolu gösterirler. Onların gösterdiği yolda olunuz! Sonradan çıkarılan şeylerden sakınınız! Bid’atlerin hepsi dalâlettir, sapıklıktır).
Resûlullaha senelerce hizmet etmiş olan Sefîne (radıyallahü anh) hazretleri diyor ki:
Resûlullahdan işittim: (Benden sonra halîfelerim otuz sene benim yolumu yaşatırlar. Ondan sonra, ümmetimin başına melikler gelir) buyurdu. Ebû Bekr’in hilâfeti iki sene, Ömer’in hilâfeti on sene, Osman’ın hilâfeti oniki sene ve Alînin hilâfeti altı sene oldu dedi.
İbn-i Adî’nin (radıyallahü anh) bildirdiği hadis-i şerifte, (Ebû Bekr ile Ömer’i sevmek îmandır. Bunlara düşmanlık küfürdür) buyurdu.
Deylemî’nin bildirdiği hadis-i şerifte, (Her Peygamberin halîli vardır. Benim halîlim Ebû Bekr’dir) buyurdu.