Molla Hattap Karahisari hazretleri, Bilecik toprağını nurlandıran bir “Allah dostu”dur…
Uzak diyarlarda bir “veli türbesi”ne gitmiş ve gecelemişti orada.
Ama orası viranelikti.
Koca koca “yılanlar” mekân tutmuştu o yeri.
Üstelik zehirliydiler.
Yöre halkı bunu öğrenince telâşlandılar!
Ellerini ovuşturup yakınmaya başladılar.
Herkes bir şey söylüyordu:
“Eyvâh! Yazık oldu mübarek zata.”
“Evet, muhakkak zehirlenip ölmüştür.”
“Tüh, haberimiz olsaydı mâni olurduk.”
Böylece söylenip koştular o türbeye…
Ancak onu sağ salim ve selâmette görünce sevindiler.
Ve kendisine:
“Elhamdülillah! Sizi hayatta bulduk hocam. Çok şükür zehirlenmemişsiniz” dediler.
O ise gayet sakindi:
“Neden zehirleneyim ki?”
“Burada zehirli yılanlar vardı, doğrusu çok korktuk sizin için!”
“Evet doğru, sabaha kadar dolaşıp durdular etrafımda.”
“Size zarar vermediler mi?”
“Hayır, bana zarar vermezler.”
Hayretle birbirlerine bakışıp:
“Anlamadık efendim, onlar size neden zarar vermezler ki?”
Onlara sevgiyle bakıp:
“Çünkü ben, hayatımda kimseye zarar vermedim ki onlar da bana zarar versin. Unutmayın… Kim Allah’tan korkarsa Onun mahlûkları da ondan korkar! Kim Allah’a itaat ederse mahlûklar da ona itaat ederler” buyurdu.