Bursa’da medfun bulunan Alaaddin Ali Fenari hazretlerinin bir talebesi, yatsı namazını kılmadan yatmayı âdet edinmişti.
Hocası bunu biliyordu.
Bir gün bu talebeye:
“Yatsıyı kılmadan yatma! Namazı kazaya bırakmak çok büyük günahtır” buyurdu.
Delikanlı “peki efendim” dedi.
Ama o gece yine kılmadan yattı.
Ancak korkuyla uyandı birazdan!
Zira hocası rüyasında girmiş ve “Hani söz vermiştin, ne oldu?” diye ikaz etmişti kendisini.
Lâkin yine kalkamadı.
Ve tekrar uyuyakaldı.
Az sonra korkuyla uyandı yine!
Zira büyük veli kızgındı!
Bu sefer yüksek sesle:
“Haydi kalk evlât, kıl namazını!” diye ikaz etmişti kendisini.
Genç uykudan uyandı.
Ama yine uyuyakaldı.
Üçüncüde daha sert bir ikaz aldı.
“Haydi kalk, yatsıyı kıl da yat… Namazı kazaya bırakmak, çok büyük günahtır!”
Fırladı yataktan.
Kıldı namazını.
Ertesi gün gitti hocasının huzuruna.
Büyük veli onu gördü.
Ve sordu hemen:
“Niçin sözünde durmazsın?”
Genç mahçuptu. Boynunu büküp:
“Bir daha olmayacak hocam” dedi.
Ve tuttu bu sözünü. Şu nasihati da unutmadı hayatı boyunca: “Namazı kazaya bırakmak, çok büyük günahtır…”