Behaeddin Veled hazretlerinin zâhiri ve bâtıni mertebeleri yükselince başta annesi, talebeleri ve akrabaları bir gün kendisine;
“Başımıza padişah ol, emirlerini yerine getirmek için hazırız” dediler.
Lâkin kabul etmedi.
Asla tâlip olmadı.
Ve onlara cevaben;
“Efendimiz aleyhisselâm ‘Ben fakirlikle iftihar ederim’ buyuruyor. Saltanat tâcını giymek bize yakışmaz” buyurdu.
Ve ekledi:
“Bizim yolumuz; Peygamberimize tâbi olmak ve sünnet-i şeriflerine uymaktır” buyurdu.
● ● ●
Bir kimse günah işleyip tövbe etmeden Sultan-ül-ulema’nın huzuruna gelse, o kimseye;
“Günah işleyince güzel bir tövbe edip gözyaşı akıtın ki günah kirleri yıkansın, temizlensin!” buyururdu.
● ● ●
Bir gün sohbet ediyordu…
Cemaate bakıp;
“Evliyanın huzuruna, günahlarınıza tövbe ve istiğfar etmiş olarak girip onların yüzlerine muhabbetle bakınız ki onların feyiz ve bereketlerinden istifade edesiniz” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de bu zata;
“Efendim, Allahü teâlânın bir kulunu sevmediği nasıl anlaşılır?” diye sordular.
Cevabında;
“Vaktini malayaniyle yani boş ve faydasız şeylerle geçirmesinden anlaşılır” buyurdu.