Abdurrahmân Tâgî Efendi

İsmi Abdurrahmân olup “Tâgî”, “Tâhî” ve “Nurşînî” nisbeleriyle bilinir. “Üstâd-ı A’zam” ve “Seydâ” lakaplarıyla meşhûr olmuştur.

Babası,
Molla Mahmûd Efendi, annesi Seyyid Molla Muhammed Efendinin kızı
Meyâsin Hanımdır.

Asîl ve temiz bir âileden gelen Abdurrahmân Tâgî’nin
bulunduğu ev, halk arasında “Sûfî Evi” olarak şöhret bulmuştur. Çünkü, babası Molla Mahmûd Efendi kemâlât ve olgunluklar sâhibi sâlih biri idi.

Önceleri
Kâdiriyye yoluna girmişti. Sonra Nakşibendiyye yoluna da bağlandı.
Aslen Hazret-i Hüseyin Efendimizin soyundan gelen ve seyyide olan annesi
Meyâsin Hanım da sâliha bir kadındı. Babası Molla Mahmûd Efendinin
erkek kardeşleri yoktu. Kâdiriyye yoluna mensûb, kerâmeti ile meşhûr bir
kız kardeşi vardı. Anne ve babası, küçük yaşta tavrı ve hareketleri ile
dikkat çeken Abdurrahmân Tâgî hakkında: “Cenâb-ı Allah’ın bize
lutfettiği bu çocuk, başka çocuklara benzemez. Bunun maddî bakımdan
ziyâde manevî yönden yetişmesine ihtimâm göstermeliyiz” diyerek itinâ göstermişlerdir.

Dedesi Molla Muhammed’in de en büyük arzûsu onun ilimde ve maneviyâtta yetişmesiydi.

Küçük yaştan itibâren ilim tahsîline başlayan Abdurrahmân Tâgî, tefsîr, hadîs, fıkıh vb. ilimlerde yetiştikten sonra, evliyânın büyüklerinden Seyyid Sıbgatullah Arvâsî [Hizânî]’ye talebe oldu.

Onun sohbetlerinde ve hizmetinde bulundu. Tasavvuf yolunda yüksek
derecelere ulaştı. Hocası tarafından ona, talebe yetiştirmek üzere
icâzet verildi. Hocasının vefâtından sonra, insanlara Allahü teâlânın
dîninin emir ve yasaklarını anlattı. Pekçok talebe yetiştirdi. Ondokuz-yirmi kadar halîfesi vardır. Bunlar:
Fethullah Verkânisî, Abdurrahmân Nurşînî, Molla Reşîd Nurşînî, Allâme
Molla Halîl Siirdi’nin torunu Abdülkahhâr, Abdülkâdir Hizânî, Seyyid
İbrâhîm Es’irdî, Abdülhakîm Fersâfî, İbrâhîm Ninkî, Tâhir Âbirî,
Abdülhâdî, Abdullah Hurûsî, İbrâhîm Çuhruşî [Çukruşî], Halîl Çuhruşî
[Çukruşî], Ahmed Taşkesânî, Muhammed Sâmî Erzincânî, Abdullah Subaşı,
Halîfe Mustafâ Bidlisî, Hâcı Süleymân Bidlisî, Hâcı Yûsuf Bidlisî, Hâcı
Yûsuf Köşkî’dir.

Abdurrahmân Tâgî’nin sözlerini, halîfelerinden İbrâhîm Çuhruşî toplayarak “İşârât” ismini vermiştir; çok kıymetlidir.