Ahmed Muhtar Beyefendi 149. Osmanlı Şeyhülislâmıdır. 1807’de İstanbul’da doğdu. Kibarlık ve nezaketi ile meşhur olduğundan, “Beyefendi” adıyla anıldı. İlk olarak 1871’de, sonra 1878’de tekrar Şeyhülislâmlığa tayin edildi. Hoş sohbeti, şiire ve edebiyata karşı ilgisi ile tanınan Ahmed Muhtar Beyefendi 1882’de vefat etti. “Tuhfetü’l-Muhtar” isimli eserinde şöyle buyuruyor:
Kur’an-ı kerimin Allah kelamı olmadığını ve Muhammed aleyhisselâm tarafından hazırlandığını iddia edenleri reddeden ayet-i kerimeler nazil oldu. Necm suresinin 3 ve 4. ayetlerinde mealen, (Muhammed, kendi arzusu ile konuşmaz. Onun [din işlerinde] konuşması ancak vahiydir) buyurulmuştur. Kehf sûresinin 110. âyetinde mealen, (Onlara de ki, ben de ancak sizin gibi bir insanım. Ama, bana Rabbimin tek bir ilah olduğu vahyolunmuştur. Rabbine kavuşmak isteyen bir kimse, amel-i salih, faydalı iş işlesin ve Rabbine ibadet etmekte hiç şerik [ortak] koşmasın) buyurmuştur.
Müddessir suresinin 1-10. ayetlerinde meâlen, (Ey örtüye bürünen Muhammed! Kalk da [kafirleri Allahü teâlânın azabı ile] korkut! Rabbini tekbir et, tazim et! Giydiklerini temiz tut! Haram edeceğim şeylerden sakın! Yaptığın iyiliği çok görerek başa kakma! Rabbin için sabret! Sûra üfürüldüğü zaman, kafirlere çok sıkıntılı bir gündür. Onlara kolaylık yoktur…) buyurulmuştur. 24. ayetten başlayarak mealen, (Kur’an için, bu sihirdir, bu ancak bir insan sözüdür dedi. İşte bunu söyleyeni, şiddetli bir ateş içine, Cehenneme atacağım. Şiddetli ateşin ne olduğunu sen ne bilirsin? O [içine girenleri] ne çıkartır, ne de azaptan vazgeçer. İnsanın derisini karartır, yakar. Orada 19 [azap yapan melek] vardır. Ateşte olanlara azap yapmak için, meleklerden başkasını memur etmedik. Ehl-i kitap [Yahudi ve Hristiyanlar bu sayıyı, kendi kitaplarında bildirilene uygun görerek Muhammed aleyhisselâmın nübüvvetine ve] Kur’ana inanırlar. Müminlerin de îmanı artar. Ehl-i kitap ve müminler, [bu adette] şüphe etmesinler. Kalbleri hasta olanlar ve kâfirler ise, Allah bunu [19 adedini] bildirmekle ne yapmak ister derler. Bunun gibi, Allah dilediğini [kötüleri] doğru yoldan saptırır ve dilediğini [iyileri] de, doğru yola kavuşturur. Rabbimin [Cehennem ehlini azaplandırmak için yarattığı] meleklerin adedini, ancak kendisi bilir [Bu ondokuz melek, diğer meleklerin reisleridir. ]) buyuruldu.