Bir babanın, evladını Cehennem ateşinden koruması, dünya ateşinden korumasından daha mühimdir
Bandırmalızâde Ahmed Münib Efendi son devir Osmanlı alimlerindendir. 1275 (m. 1858)’de ?Üsküdar’da doğdu. Tahsilini Toptaşı Askeri Rüştiyesinde yaptıktan sonra Evkaf Nezaretinde çalıştı. 1909’da Sultan II. Abdülhamid’in tahttan indirilmesinden sonra emekli edildi. Tasavvuf yoluna girerek Celvetî icazeti aldı. 1336 (m. 1918) yılında Üsküdar’da vefat eden Ahmed Münib Efendi, “Hukûkü’l-Veled” isimli eserinde şöyle yazmaktadır: Evlat, ana baba elinde bir emanettir. Çocukların temiz kalpleri kıymetli bir cevher gibidir. Mum gibi, her şekli alabilir. Küçük iken, hiçbir şekle girmemiştir. Temiz bir toprak gibidir. Temiz toprağa hangi tohum ekilirse, onun meyvesi hasıl olur. Çocuklara iman, Kur’ân ve Allahü teâlânın emirleri öğretilir ve yapmaya alıştırılırsa, din ve dünya saadetine ererler. Bu saadette anaları, babaları ve hocaları da ortak olur. Eğer bunlar öğretilmez ve alıştırılmaz ise, bedbaht olurlar. Yapacakları her fenalığın günahı, ana, baba ve hocalarına da verilir. Tahrîm sûresinde altıncı âyet-i kerîmenin meâl-i şerîfi, (Kendinizi ve evlerinizde ve emirlerinizde olanları ateşten koruyunuz!)dur. Peygamber Efendimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyuruyor ki, (Hepiniz bir sürünün çobanı gibisiniz. Çoban sürüsünü koruduğu gibi, siz de evlerinizde ve emirleriniz altında olanları Cehennemden korumalısınız! Onlara Müslümanlığı öğretmelisiniz! Öğretmez iseniz mes’ul olacaksınız). Bir babanın, evladını Cehennem ateşinden koruması, dünya ateşinden korumasından daha mühimdir. Cehennem ateşinden korumak da, imanı, farzları ve haramları öğretmekle ve ibadete alıştırmakla ve dinsiz, ahlaksız arkadaşlardan korumakla olur. Bütün fenalıkların başı, fena arkadaştır. Peygamber Efendimiz (Bütün çocuklar Müslümanlığa uygun ve elverişli olarak dünyaya gelir. Bunları, sonra anaları, babaları Hristiyan, Yahudi ve dinsiz yapar) sözü ile Müslümanlığın yerleştirilmesinde ve yok edilmesinde en mühim işin gençlikte olduğunu bildiriyor. O halde her Müslümanın birinci vazifesi, evladına İslamiyeti ve Kur’ân-ı kerimi öğretmektir. Evlat büyük nimettir. Nimetin kıymeti bilinmezse elden gider. Bunun için çocuk terbiyesi, İslam dininde çok kıymetli bir ilimdir.