Lokman Hakîm oğluna buyurdu ki: “Ey oğul! Altın, ateşle tecrübe edildiği gibi, kul da belâ ve musibetlerle tecrübe edilir. Kulun derecesi, bunlara olan sabrı nisbetinde anlaşılır.”
Resûlullah efendimiz buyurdu ki: “Dünyâ husûsunda kendisinden aşağıdakilere, âhiret husûsunda ise kendisinden üstün olanlara bakanlar şâkir (şükredici) ve sâbir (sabredici) diye yazılır.”
Zümer sûresi 10. âyet-i kerîmesi sonunda meâlen; “… Sabredenlere mükâfatları hesapsız verilecektir” buyuruldu. Sabır, takvâ sahiplerinin mertebelerinin en üstünü, mü’minlerin derecelerinin en yükseğidir. Kendisine yapışanları hayırlı işlere götürür. Zararlı işlerden çevirir.
Sabır, Allahü teâlânın sıfatlarındandır… Allahü teâlâ, sabrı Peygamberlerine ve velîlerine mahsûs kıldı. Sonra, Cennete girmelerine vesile olması için, kularından dilediğine sabır ni’metinden ihsânda bulundu. Sabırlı kularını övdü. Onlara kat kat ecir verileceğini bildirdi.
Hazreti Ali buyurdu ki: “Sabır îmândandır. Başın bedendeki durumu ne ise, sabrın da îmândaki yeri odur.”
Ra’d sûresinin 22, 23 ve 24. âyet-i kerîmelerinde,“Rablerinin rızâsını kazanmak için sabredenler, namazı (bildirilen vakitlerinde ve âdabına riâyet ederek) kılanlar, kendilerine verdiğimiz rızıktan gizli ve aşikâre infâk edenler (Allah yolunda harcayanlar), kötülüğü iyilikle savanlar (var ya), işte âhiret saadeti onlar içindir. O saadet, Adn Cennetleridir. Onlar atalarından, zevcelerinden ve zürriyetlerinden (soylarından) sâlih olanlarla beraber o Cennetlere girecekler. Melekler de her kapıdan yanlarına vararak; ‘Sabrettiğiniz için, size selâm olsun. Âhiret saadeti ne güzeldir’ diyeceklerdir” buyurulmuştur.
Bekâra sûresi 155 ve 156. âyet-i kerîmelerinde meâlen buyuruldu ki: “… (Ey Habîbim) Sabredenlere (lütf ve ihsânlarımı) müjdele. Onlar (sabredenler) öyle kimselerdir ki, kendilerine bir musibet geldiği zaman (teslimiyet göstererek); ‘Biz Allahın kuluyuz ve (öldükten sonra da) yine Ona döneceğiz’ derler.”
Sabır öyle bir temeldir ki, iyilikler ondan dallanır. Tâat ve îmân onun üzerine kurulur.