Evzâî hazretleri, “rahmetullahi aleyh” Tebe-i tâbiîndendir. Sevdiklerinden biri, bir gece rü’yâ gördü. Şöyle ki;
Bir demet fesleğen, magrib tarafından göğe yükseldi ve kayboldu. Sabah bunu sâlih birine anlattı.
Ve tâbirini sordu.
O da; “Bu rüyâ, Evzâî hazretlerinin vefât ettiğine işâret ediyor” dedi.
Adam şaşırdı.
Araştırdılar.
Gerçekten o gece Evzâî hazretlerinin vefât ettiğini öğrendiler.
KENDİNİ KURTAR!
Evzâî hazretleri, seyyidlerden birinin günâh işlediğini görünce üzüldü. Zîra onu çok seviyordu.
Hemen yanına gitti.
Ve ona şunu anlattı:
Resûlullaha yakın olmanız, sizi aldatmasın. Çünkü Efendimiz aleyhisselâm bir gün kızı Fâtıma’yı çağırdı.
Koşup geldiğinde,
Ona sevgiyle bakıp;
“Ey kızım! Kendini Cehennem ateşinden kurtarmaya bak. Çünkü ben senin nâmına Allahü teâlâdan bir şey te’mîn edemem” buyurdu.
CEHENNEMİ ANLAT
Yine O anlatıyor: Cebrâil aleyhisselâm bir gün Efendimize aleyhisselâm gelmişti. Efendimiz Ona; “Yâ Cebrâil! Bana Cehennemi anlat” buyurdu.
O şöyle anlattı:
Cehennem Allahü teâlânın emriyle bin sene yanıp, “kıpkırmızı” oldu. Bin sene daha yandı.
“Sapsarı” oldu.
Bin sene daha yandı. “Simsiyah” oldu. Oradan dünyaya bir kıvılcım gelseydi, dünya yanıp yok olurdu.