Resulullah Efendimize, konuşamayan bir çocuk getirdiler. Efendimiz çocuğa sordu:
“Ben kimim?”
Çocuk konuşup;
“Sen Resulullahsın” dedi ve ölünceye kadar da hep böyle düzgün konuştu.
? ? ?
Resul aleyhisselâm bir gün bazı Eshapla bir yerde oturuyordu…
Bir ara onlara döndü.
Ve “Benim gördüğümü siz de görüyor musunuz? Yemin ederim ki evlerinizin arasında ve sokaklarda meydana gelecek fitneleri görüyorum” buyurdu.
Ve öyle de oldu…
Zira seneler geçti…
Hazret-i Osman’ın şehit edildiği günlerde ve sonrasında Medine’de büyük fitneler çıktı… Sokaklarda çok kimselerin kanı döküldü!
? ? ?
Efendimiz, kendi zevcelerinden birinin halifeye karşı isyan edeceğini haber vermişti.
Hazret-i Aişe de oradaydı.
Ve bu sözü işitince güldü.
Efendimiz, kendisine “Yâ Hümeyra! Bu sözümü unutma… Bu kadın sen olmayasın?” buyurdu.
Mecliste Hazret-i Ali de vardı.
Ona da dönüp “Yâ Ali! Bunun işi senin eline düşerse ona yumuşak davran” buyurdu.
Aradan otuz sene geçti…
Hazret-i Aişe, Hazret-i Ali ile harb etti ve ona esir düştü… Ali (radıyallahü anh), Onu saygı ve hürmetle Basra’dan Medine’ye gönderdi.