Kıyamet günü bütün mevtalar kabirlerinden çıkıp başının üzerindeki toprağı silkerek kalkar. Ebu Bekr-i Sıddık da kalkar ve Resûl-i Ekrem’i kabr-i şerifleri üzerinde görür.
Ve Ona sorar ki:
“Yâ Resulallah! Bugün ne gündür?”
Resûl-i Ekrem:
“Arz günüdür” buyurur.
Ve Hazret-i Ebu Bekir’in elini tutar. Arş-ı âlâ’nın önüne giderler.
Allahü teâlâ emreder.
Nurdan üç kürsi getirilir.
Birini Arş’ın sağına.
Birini Arş’ın önüne.
Birini de soluna koyarlar.
? ? ?
Bir melek:
“İbrahim Halil’i, Muhammed Habib’i, Ebu Bekr-i Sıddık’ı getirin!” diye seslenir.
İbrahim aleyhisselamı getirirler.
Mübarek başına bir taç konmuştur. Arş-ı âlâ’nın karşısında durdururlar.
Resûl-i Ekremi de getirirler.
Onun da başında taç vardır.
Sonra Ebu Bekr-i Sıddık’ı getirirler. Başında örülü taç vardır.
? ? ?
Hitab-ı izzet gelir ki:
“İbrahim Halil’i Arş’ın sağında oturtun. Cenneti de Arş’ın sağında tutun!”
Melekler gelirler.
Emri ifa ederler.
Yine hitap gelir ki:
“Muhammed Habib’i Arş’ın solunda oturtun. Cehennemi de Arş’ın solunda tutun. Ebu Bekir’i Arş’ın önünde oturtun!” (Devamı yarın) (Menâkıb-ı çihâr yâr-i güzîn kitabından alınmıştır.)