Hazret-i Hüseyin “radıyallahü anh” doğduğu zaman Resûlullah efendimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”, Onu kucağına aldı.
Sevip okşadı
Ve kulağına:
“Sen Cennet çocuklarının seyyidisin, yâni efendisisin” diye seslendi.
Bir hadîs-i şerîf var.
Hazreti Üsâme bildiriyor:
Peygamber aleyhisselâm Hasan ve Hüseyin “radıyallahü anhümâ” için; “Bunlar benim oğullarımdır, kızımın oğullarıdır; Allahım, ben onları seviyorum, sen de sev. Onları sevenleri de sev” buyurmuştur.
HÜSEYİN BENDENDİR
Bir hadîs de şöyle:
Resûl aleyhisselâm;
“Hüseyin benden, ben Hüseyindenim. Allahü teâlâ Hüseyin’i seveni sever” buyurmuştur.
Hazret-i Hüseyin, daha birçok hadîs-i şerîflerle medh edilmiştir.
MERHABÂ
Hazret-i Hüseyin “radıyallahü anh” şöyle anlatıyor: Bir gün yüksek dedemin mübarek huzûruna varmıştım. Yanlarında Eshâb-ı kirâmdan bir kimse daha vardı.
Ubeyy bin Kâ’b.
Dedem bana;
“Merhabâ ey göklerin ve yerin süsü!” diye hitâb etti. Ubeyy bin Kâ’b bunu duyunca; “Yâ Resûlallah! Göklere ve yere senden başka süs var mıdır?” dedi;
Dedem dinledi.
Cevâbında;
“Beni insanlara Peygamber olarak gönderen Allahü teâlâ hakkı için Hüseyin bin Alî, yeryüzünün merkezinin süsüdür” buyurdu.