Hazreti Ali buyurdu ki: “Mirasın hayırlısı ilimdir. Rızkın en iyisi edeptir. Azığın hayırlısı, takvadır. Sermayenin en kazançlısı ibadettir. En iyi rehber salih amellerdir. Arkadaşın iyisi güzel huydur. Hilm, en iyi yardımcıdır. Muhtaç olmamanın en iyisi kanaattir. Yardımın hayırlısı tevfiktir yani Allahü tealanın yardımıdır. Terbiye edicilerin en iyisi ölümdür.”
Zübeyr bin Avvâm buyurdu ki: “Gizli birtakım kötülük ve ayıplarınız bulunduğu gibi, başkalarından sakladığınız birtakım ibadetleriniz de olsun.”
Muaviye bin Kurre buyurdu ki: “Bana gündüzleri tebessüm eden, geceleri ağlayan bir adam gösterebilir misiniz? Böyle ihlâslı kişiler herhalde çok azdır.”
Ebu Müslim Havlânî buyurdu ki: “Allahın lûtuf ve ihsanı sayesinde otuz seneden beri âileme yaklaşma hâlim dışında, başkaları tarafından görüldüğünde bana utanç verecek bir işim olmamıştır.”
Ebu Emame buyurdu ki: “Kulun Allah korkusu ve âhiret endişesiyle evinde ağlaması, mescidde ağlamasından daha hayırlıdır.”
Meymun bin Mihrân buyurdu ki: “Sırf gösteriş olsun ve desinler diye, bir amel işleyen kimse, dışı itina ile süslenip güzelleştirilmiş bir helâya benzer.”
Bilâl bin Sa’d da buyurdu ki: “Derviş geçinen bir kimse, yalandan zühd ve takvâ sahibi imiş gibi göründüğü zaman, şeytan sevincinden oynamaya başlar ve onunla alay eder.”
Ebu Abdurrahman ez-Zahid münacatı, yalvarması esnasında: “Yazıklar olsun bana. İnsanlara karşı emniyetle muamele ettim de Rabbimin emânetlerine hıyanette bulundum. Keşke insanların, ‘O adam hâindir’ demeleri pahasına da olsa, Rabbimin emânetlerine hıyanet etmeseydim” der, sonra ağlardı.
Hazreti Osman buyurdu ki:
“On şey, muhakkak kayb edilmiştir, zayi olmuştur: 1- Sual sorulmayan âlim. 2- Amel edilmeyen ilim. 3- Kabul edilmeyen doğru fikir. 4- Kullanılmayan silah. 5- Namaz kılınmayan mescid. 6- Okunmayan Kur’an-ı kerim. 7- Fakirlere verilmeyen mal. 8- Binilmeyen at. 9- Yalnız dünya için olan ilim. 10- Yol azığı hazırlanılmadan geçen uzun ömür.”