Avvâm bin Hûşeb buyurdu ki: “Günahı takip eden dört şey vardır ki, işlenilen günahtan daha şerlidir: 1- Kulun nefsindeki günah arzularını söküp atmadığı halde dil ile istiğfar etmesi, 2- Cezasının Allah tarafından hemen verilmemiş olmasına aldanması, 3 – Günahında ısrar etmesi, 4 – Günahını müteakip bir tâat işlediği zaman, bu tâat sebebiyle günahı bağışlanmamış olduğu halde, ‘Günahtan sonra bir tâatta bulundum, o halde günahım bağışlanmıştır’ diye sevinmesi.”
Abdullah bin Abbas buyuruyor ki: “Allah’a itâat eden bir kimse, namazı, orucu ve Kur’an okuması az da olsa, Allah’ı zikretmiş olur. Allah’a isyan eden kimse ise, Allah’ı unutmuş demektir. İlim sahiplerinin ilmiyle âmil olmalarının bir alâmeti de, amellerin sadece iyileriyle meşgul olmaktır.”
Süfyan bin Uyeyne bir soru ile karşılaşmış. Ona demişler ki: “Ey Süfyan, kulun yapmaya kasdedip de yapmadığı bir şeyi melekler nasıl yazabiliyor?” O şu cevabı vermiştir: “Yazıcı melekler, gaybı bilmezler. Kul hayırlı ve güzel bir işi yapmaya kasdettiği zaman, kendisinden misk gibi güzel bir koku çıkar. Melekler onun iyi bir iş yapmaya kasdetmiş olduğunu bu suretle bilirler. Kul kötü bir iş yapmaya kasdettiği zaman, kendisinden pis bir koku çıkar. Kulun kötü bir iş yapmaya kasdettiğini de bu suretle bilip yazarlar.”
Hazret-i Ali buyurdu ki: “Ey oğul! Atalarının topraklarında, yaşadıkları yerlerde gez ve onların eserlerini dikkatle incele. Onlar neler yapmışlar, nereden nereye niçin göçmüşler? Bunları incelediğin zaman onların yakınlarından ve sevdiklerinden ayrılıp gurbet ellere gittiklerini göreceksin. Tıpkı onlar gibi sen de yakında bilmediğin ve görmediğin yerlere göçüp gideceksin. Şu halde gelecekteki yerini şimdiden hazırla ve temizle. Dünya için âhiretini satma!”
Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Üç kişi felâkettedir: 1- Sende gördüğü hayrı gizleyen, kötülüğü yayan. 2- Yanında iken seni üzen, yanından ayrılınca hıyanet eden eş. 3- İyiliğini görmeyen, kötülüğünü ise affetmeyen idareci.)