Anadolu erenlerinden Hasan Dede’nin sevdiklerinden biri, şiddetli göz ağrısına tutulmuştu bir gün. Tabipler aciz kaldı.
Çaresizdi adam.
Seher vakti kalktı.
İki rekât namaz kıldı ve “Yâ Rabbî! Senin sevgili kulun Hasan Dede’nin hürmetine bana şifa ver!” diye yalvardı.
***
Sonra uyudu.
Rüya gördü.
Rüyasında Hasan Dede geldi. Mübarek eliyle gözlerini meshedip “Şifa Allah’tandır!” buyurdu.
Adam sordu:
“İyileşecek miyim efendim?”
Hasan Dede:
“İnşallah kardeşim. Cenab-ı Hak kendisine açılan eli boş çevirmez” buyurdu.
Ve gözden kayboldu.
O da uykudan uyandı.
Ağrısı geçmişti.
Bir daha da görmedi göz ağrısı.
***
Hasan Dede’ye, zenginin biri, suyu bol olan “bir kuyu” bağışlamıştı. Ancak bir müddet sonra vazgeçip geri aldı.
Aradan iki saat geçti.
O zengin kuyuya gitti.
Bir miktar su alacaktı.
Ancak kuyuya gittiğinde, suyun tamamen çekilmiş olduğunu gördü.
İnanamadı gözlerine.
Kendi kendine:
“Bunda bir iş var” dedi.
Hemen ardından:
“Buldum! Ben o mübarek zatın kalbini incittiğim için böyle oldu” diye düşünüp tövbe etti.
Ve koştu o kapıya. (Devamı yarın)
www.siirlerlemenkibeler.com