Müminun suresi, 52. ayetinde mealen, “Ey Peygamberlerim. Helal ve temiz yiyiniz ve bana layık ibadetler yapınız!” buyuruldu. Resulullah efendimiz de, “Helal kazanmak her Müslümana farzdır” buyurdu. Yine buyurdu ki: “Bir kimse, hiç haram karıştırmadan, kırk gün helal yerse, Allahü teâlâ, onun kalbini nur ile doldurur. Kalbine, nehirler gibi hikmet akıtır. Dünya muhabbetini, kalbinden giderir.”
Sad bin Ebi Vakkas dedi ki: “Ya Resulallah! Dua buyur da, Allahü teâlâ, benim her duamı kabul etsin!” Resulullah efendimiz cevabında buyurdular ki: “Duanızın kabul olması için, helal lokma yiyiniz!” “Çok kimse vardır ki, yedikleri ve giydikleri haramdır. Sonra ellerini kaldırıp dua ederler. Böyle dua, nasıl kabul olunur?”
Hazreti Ebu Bekr, hizmetçisinin getirdiği sütü içmişti. Sonra helalden olmadığını anlayınca, parmağını boğazına sokarak kay etti. O kadar zahmetle çıkardı ki, ölüyor sandılar. Sonra, “Ya Rabbi! Elimden geleni yaptım. Midemde ve damarlarımda kalan zerrelerden sana sığınırım!” diye yalvardı.
Abdüllah bin Ömer buyurdu ki: “Kambur oluncaya kadar namaz kılsanız ve kıl gibi oluncaya kadar oruç tutsanız, haramdan kaçınmadıkça, kabul edilmez, faydası olmaz.”
Süfyan-ı Sevri buyuruyor ki: “Haram para ile sadaka veren, cami yaptıran, hayrat yapan kimse, kirlenmiş elbiseyi idrar ile yıkayan kimseye benzer ki, daha çok pislenir.”
Yahya bin Muaz buyuruyor ki: “Allahü teâlâya itaat etmek, bir hazineye benzer. Bu hazinenin anahtarı dua, anahtarın dişleri de helal lokmadır.”
Sehl bin Abdüllah-i Tüsteri buyuruyor ki: “Hakiki imana kavuşmak için, dört şey lazımdır: Bütün farzları edeple yapmak, helal yemek, görünen ve görünmeyen bütün haramlardan sakınmak ve bu üçüne, ölünceye kadar devam etmeye sabretmek.”
Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Dört kişiye cehennem haram olur; şeytan ve nefsin şerrinden korunur: 1- Haram olan bir şeye heves edince, nefsine hâkim olan. 2- Nefsin istemediklerini (ibadetleri, iyilikleri) yapan. 3- Şehvetinin esiri olmayan. 4- Öfkesine hâkim olan.)