Said bin Cübeyr hazretleriyle Abdullah bin Abbas (radıyallahü anhüma) el ele tutuşmuş bir yere gidiyorlardı. Zemzem kuyusuna geldiler. Orada bazı kimseler Hazret-i Ali’yi kötülüyorlardı.
O yerde durdular…
İbni Abbas yaklaştı.
Ve onlara sordu ki:
“Allahü tebareke ve teâlâ hazretlerine ve Resulüne yaramaz sözler söyleyen kimdir?”
*
Onlar şaşırdılar.
Ve dediler ki:
“Bizim aramızda hiç kimse Allahü teâlâya ve Hazret-i Resulullaha yaramaz söz söylemez.”
İbni Abbas sordu:
“Peki Ali bin Ebi Talib’e yaramaz söyleyen ve onu kötüleyen var mıdır?”
Onlar “Evet vardır” dediler.
*
O zaman buyurdu ki:
“Ben kulağımla işittim. Server-i Âlem Efendimiz ‘Her kim Ali’yi kötülerse beni kötülemiş olur. Her kim beni kötülerse Allahü teâlâyı kötülemiş olur. Her kim Allahü teâlâyı kötülerse Allahü teâlâ onu yüzü üzerine cehenneme atar’ buyurdu.”
*
Allahü teâlâ ve tekaddes hazretleri Ahzab suresi 33’üncü âyet-i kerimesinde mealen “Ey Habibimin Ehl-i beyti! Allahü teâlâ sizin günahsız olmanızı istiyor” buyurdu.
Eğer sorulursa ki “Ehl-i beyt kimlerdir?”
Cevabı şöyledir:
Ehl-i beyt, ezvac-ı tahiratla Resulün yakınları olan Hazret-i Ali, Hazret-i Fatıma, Hazret-i Hasen ve Hazret-i Hüseyin’dir (radıyallahü anhüm).