Hasan Dede, Balıkesir’de yaşayan velilerdendir. Dinî suallere kitaba bakmadan cevap vermezdi.
Hikmetini sordular.
Cevabında:
***
“Din’den söz söylemek mesuliyetli bir iştir. İyi bilmediği bir hususta aklına göre hüküm veren kimse, ahirette mutlaka cezasını çeker” buyurdu.
Sözüne devamla:
***
“Abdullah ibni Mes’ud hazretleri ‘Sizden birine dinimizden bilmediği bir şey sorulduğunda (bilmiyorum) desin. Zira bilmemek ayıp değil, öğrenmemek ayıptır’ buyurdu.”
Bu zat dualarında:
***
“Yâ Rabbî! Sen günahları bağışlayıcısın. Bu biçare kul, sayısız günahlarla kapına geldi. Bütün sevabım, senin var ve bir olduğuna, Muhammed aleyhisselamın da senin Resulün olduğuna kesin inanmaktan ibarettir. Beni, bu imanıma bağışla!” diye yalvarırdı.
Hasan Dede zamanında bir sene, çok yağmur yağıp su bastı o havaliyi. İnsanlar mecburen yüksek yerlere çıktılar.
***
Hasan Dede üzüldü.
Bir gece yarısı kalktı.
İki rekât namaz kılıp:
***
“Yâ Rabbî! Kurtar kullarını bu afetten” diye yalvardı.
***
Ellerini yüzüne sürdü.
Su çekilmeye başladı.
Ve güneş çıktı.
O dua ile hiçbir hasar olmadı.