Hakk teâlâ, Hazret-i Ali (radıyallahü anh) için, iki kere Güneş’i batıdan tekrar geri döndürdü.
Rivayet edilir ki:
“Resûl-i Ekrem Efendimiz, bir gün nurlu evlerinde bazı sahabilerle oturuyorlardı.
Ali bin Ebi Talib de vardı.
O ara Hazret-i Cibril geldi.
Efendimize vahiy getirdi.
Vahyin manevi ağırlığından, Sevgili Peygamberimiz mübarek başını Hazret-i Ali’nin dizine koydu.
Bir müddet kaldırmadı.
O arada güneş battı.
? ? ?
Ancak Ali bin Ebi Talib ikindi namazını kılmamıştı.
Vahyin tesiri geçti.
Efendimiz kendine geldi ve Hazret-i Ali’ye ‘Yâ Ali! İkindi namazın geçti mi?’ diye sordu.
Hazret-i Ali:
‘Evet yâ Resulallah!’ dedi.
Ancak ima ile kılmıştı.
? ? ?
Efendimiz üzüldü.
Güneş’e emretti.
Güneş batmışken Allahü teâlânın izniyle geri geldi.
Dağın üstünde durdu.
Efendimiz:
“Yâ Ali! Bak, güneş henüz batmamış” buyurdu.
Hazret-i Ali, Güneş’e baktı.
Hemen fırlayıp kalktı.
Ve ikindi namazını kıldı.
O namazını bitirdi.
O vakit güneş battı.
Esma binti Ümeys ‘Güneş batarken, buzağı sesi gibi bir ses işittik’ demiştir.”