Eyyûbzâde Mehmed Efendi Osmanlı âlimlerindendir. İstanbul’da doğdu. Medrese tahsilinden sonra çeşitli medreselerde müderrislik yaptı. İlmî faaliyetleri yanında güzel sanatlarla da ilgilenen Eyyûbzâde, sülüs ve nesih yazı icazeti aldı. 1128 (m. 1716) vefat etti.
Bu mübarek zat, bir dersinde şunları anlattı:
Müslümanın her şeyden evvel kalbini temizlemesi lâzımdır. Çünkü, kalp, bütün bedenin reîsidir. Bütün uzuvlar kalbin emrindedir. Peygamberimiz, (İnsanın bedeninde bir et parçası vardır. Bu iyi olursa, bütün uzuvlar iyi olur. Bu kötü olursa, bütün organlar bozuk olur. Bu, kalbdir) buyurdu. Bunun iyi olması, kötü ahlâktan temizlenmesi ve iyi ahlâk ile tezyîn edilmesidir.
Haşr sûresinde, yedinci âyet-i kerimesinde meâlen, (Resûlullahın size getirdiklerini alınız. Yasak ettiklerinden sakınınız ve Allahtan korkunuz!) buyuruldu.
Emirleri yapmaya ve haramlardan sakınmaya, “Şeriat”e uymak denir. Allahü teâlânın, yasaklardan kaçınız, dedikten sonra, Allahü teâlâdan korkunuz buyurması, yasaklardan sakınmanın daha mühim olduğunu göstermektedir. Çünkü, Allahü teâlâdan korkmak, yâni (Takvâ), haramlardan sakınmaktır. Takvâ, dînin temelidir. Şüphelilerden de sakınmaya (Verâ) denir. Resûlullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) (Dîninizin direği verâdır) buyurdu. Başka bir hadis-i şerifte, (Hiçbir şey, verâ gibi olamaz) buyurdu.
Dînimizin haramlardan sakınmaya böyle önem vermesi, sakınılacak şeylerin daha çok olmasından ve faydasının daha fazla olmasındandır. Çünkü, emirleri yapmakta da, sakınmak bulunmaktadır. Bir emri yapmak, bunu yapmamaktan sakınmak demektir. Faydasının daha çok olması, nefse hiç uymamak olduğu içindir. Emri yaparken, nefis de lezzet alır. Bir işte, nefse uymak ne kadar az olursa, faydası o kadar daha çok olur. Yâni, Allahü teâlânın rızasına daha çabuk kavuşturur. Çünkü şeriat, yâni İslâmiyetin emirleri ve yasakları, nefsi kahretmek, yıpratmak içindir. Nefis, Allahü teâlânın düşmanıdır. Hadis-i kudsîde, (Nefsine düşmanlık et! Çünkü, o benim düşmanımdır) buyuruldu. Bunun için şeriati gözetmesi daha çok olan, Allahü teâlâya daha yakın yol olur. Çünkü burada nefse uymamak, daha çoktur.