Zeynelâbidîn Alî hazretleri, Resûlullah Efendimizin torunu, hazret-i Hüseyin’in radıyallahü anh oğludur.
Abdest almaya başlayınca yüz rengi solar, benzi sararır, âzâları titrerdi.
Bir yakını;
“Efendim, abdest almaya kalktığınız zaman niçin böyle korkar ve titrersiniz?” diye sordu.
Cevâbında;
“Abdest alınca kimin huzûruna çıkacağımı biliyorsun. Nasıl titremeyeyim” buyurdu.
***
Bir gece namaz kılıyordu. Şeytan, yılan sûretinde gelip, meşgul etmek istedi kendisini.
Aldırış etmeyince, ısırdı.
Namazını bitirince;
“Ey la’in, defol git!” dedi.
O anda bir ses duydu gâibden.
Kulak verdi.
“Sen Zeynel’âbidîn’sin, o sana zarar yapamaz!” diyordu.
***
Bir gün de sevdiklerine;
“Nasıl yaşarsanız, öyle ölürsünüz” buyurdu.
Dinleyenler;
“Yine söyle” dediler.
O zaman;
“Şimdiden çok Allah! diyelim ki, son nefeste Allah dememiz zor olmasın” buyurdu.
***
Bir gün de;
“Akıllı insan kimdir efendim?” diye sordular kendisine.
Cevâbında;
“Akıllı insan, ölmeden âhiret için hazırlık yapandır” buyurdu.