1. Nefsine uyan, nefsinin arzu ve istekleri peşinde koşan. (Bkz. Hevâ) 2. Bid’at (dinde olmayan inanış ve işler) sâhibi. Ehl-i hevâ, kısa akıllarına, nefslerine uyarlar. Bunlardan, aslandan kaçar gibi kaçmalıdır. Yetmiş iki sapık fırka böyledir. (İmâm-ı Rabbânî, Tahtâvî)
Meşhûr velîlerden ve akâid imâmı. Künyesi Ebû Abdullah’tır. Doğum târihi ve yeri belli değildir. Aslen Yemenlidir. 908 (H.296)de Bağdat’ta vefât etti. Cüneyd-i Bağdâdî’nin talebesi, Hallâc-ı Mansûr’un hocasıdır. Ebû Saîd Harrâz’la sohbet etmiş, Ebû Abdullah Nibâcî ile görüşmüştür. Amr bin Osman’ın riyâzet ve verâı, haram ve şüphelilerden kaçması çok, içi dışı…
Müslümanlar. Peygamber efendimizin bildirdiklerinin hepsini beğenen, kalbiyle inanıp, diliyle söyleyen müslüman. (Bkz. Müsliman)
Anadolu’da yetişen büyük velîlerden. Babasının ismi Ahmed’dir. İsmi İsmâil, lakabı Rusûhî’dir. Ankaravî diye meşhur oldu. Ankara’da doğdu. Doğum târihi belli değildir. İlk tahsîlini doğum yeri olan Ankara’da yaptı. Aklî ve naklî ilimleri, zamânının âlimlerinden okudu. Arapça ve Farsça öğrendi. Din ve fen ilimlerini öğrendikten sonra tasavvufa yöneldi. Bayrâmiyye yoluna girip…
Hayatı ve yaşadığı devir hakkında yeterli bilgi olmayan Arab Dede’nin kabri Niğde’de, eski Ebe Okulu ile Askerlik şubesi arasındaki asfalt yol üzerindedir. Halk arasında meşhur olup ziyâret edilmektedir.
His ve akılla anlaşılamayan şeylerin, kalbine doğduğu velî zâtlar. (Bkz. Keşf) Müctehidlerin (dinde söz sâhibi âlimlerin) ve onların mezheblerinde bulunanların da hatâlı işlerine sevap verilir. Ehl-i keşfin hatâsı kendileri için affedilir ise de, mukallidleri, onları taklid edenler, mâzûr değildir, affedilmezler. (Abdülhakîm-i Arvâsî)