“Bir kerâmetini görseydik!”
Denizli evliyâsından Hasan Feyzi Efendi her velî gibi kerâmet göstermekten kaçınırdı. Ancak bu, zihnine takılırdı talebenin. Bir sabah ders başladığında, çocukların zihninde yine aynı şey vardı: Kerâmet.“Hocamız neden kerâmet göstermiyor? Âh bir kerâmetini görseydik” diyorlardı.Bu, mâlum oldu büyük zâta.Dersi kesip;– Biz, şu günahkâr hâlimizle yerin dibine müstehakız. Ama bakın, buna…