Ebû Alî Dekkak hazretleri, velîlerin büyüklerindendir. Bir gün bâzı sevdikleri bu zâta gelip; – Efendim, namazda sinek kovan kimse için ne dersiniz? diye sordular.Onlara;– Siz meşhur Ayaz’ın hikâyesini bilir misiniz? diye sordu.– Bilmiyoruz efendim, dediler.Şöyle anlattı:Sultân Mahmud Gaznevî’nin Ayaz adında bir vezîri vardı. Edebli olmasıyla meşhurdu. Sultânın huzurunda, çok edebli…
Abdülazîz Dehlevî hazretleri, Hindistan evliyâsının büyüklerinden Şah Veliyyullah Dehlevî hazretlerinin oğludur. 1746 (H.1159) senesinde Delhi’de doğdu. Hindistan’da İngiliz yönetimine karşı hürriyet meşalesini yakarak “Sirâc-ül-Hind” lakabıyla tanındı. 1824 (H.1239) senesinde doğduğu yer olan Delhi’de vefât etti. Babasının yanına defnedildi. RAHMANİYYE’YE MÜDERRİS OLDUAbdülazîz Dehlevî hazretleri, Meşhur hadîs, kelâm âlimi ve Nakşibendî yolunun…
Sual: Bir şey yiyip içerken, yanımızda olanlara da, vermek gerekir mi? CEVAP: Birisi bir şey yiyip içerken, yanındakilere de vermesi iyi olur. Buna, göz hakkı denir. Vermesi şart değildir, ancak yanımızda insanlar varken, (Siz de buyurun) dememek mürüvvete aykırıdır. Bunun için atalarımız, (Biri yer biri bakar, kıyamet ondan kopar) demişlerdir.…
İbâdetlerin sahîh ve kabul olması için, Allahü teâlânın rızâsı için yapmaya niyyet etmek lâzımdır. Niyyet, kalb ile olur. Yalnız dil ile söylemekle niyyet edilmiş olmaz. Başkalarının sevgisine, övmelerine kavuşmak için, dünyâ işleri ile, onlara iyilik yapmak, riyâ olur. İbâdet ile olan riyâ bundan dahâ fenâdır. Allahü teâlânın rızâsını hiç düşünmeden…
Hikmet ehli birisi, oğluna nasihatinde buyurdu ki: “Oğlum! Eğer şerefin zirvesine çıkmak istiyorsan, ahde vefa göster. Vefâ ile doğruluk, ikiz kardeş gibidir. İkisinin de neticesi iyilik ve din güzelliğidir. Bir kimsede bu iki haslet birlikte bulunursa, bu iki haslet, o kimse için kötü hâllere karşı kal’a olurlar.”Vefâ, iyi geçinmek, yardımlaşmaktır.…
Fikirli Sinan Efendi hâlis Allah dostuydu. Kendi fakir ise de zengindi gönlü. Rabbinden isterdi her ihtiyacını. Bir gün sevdikleriyle sohbet ediyordu ki, mağrur bir zengin girdi içeri. Bilmiyordu bu zâtın büyüklüğünü. Altın dolu bir keseyi kibirle uzatıp;– Al şunu da ihtiyacına kullan! dedi.Büyük velî, elini sürmedi keseye. Ve gayet sert…