Ey mutmainne olan nefs!
Resul aleyhisselam buyurdu ki: “Allahü teâlâ o gün, İsrafil aleyhisselama Sur’a üflemesi için emreder. O, ayakları yerde, başı Arş-ı âlâ’da bir melektir. Yaratıldığı günden beri Sur’u ağzına almış, bir ayağı ileri, bir ayağı geri, gözlerini Arş’a dikmiş olarak durur. Vakta ki emrolunur. Hemen Sur’a üfürür. Sur’a üflemeye başlayıp nefesi Sur’u…