Atıyye-tül Ufi anlatır: “Bir gün birkaç kişiyle Cabir bin Abdullah’ın huzuruna geldik. İhtiyarlamış ve kaşları gözlerini örtmüştü. Kendisine Ali bin Ebi Talib’in muhabbetinden sorduk. Başını kaldırdı. Bizlere baktı. Ve tane tane: ‘Bizler Resulullah’ın zamanında bir kimsenin münafık olduğunu, Ali’ye düşmanlık etmesiyle anlardık’ dedi.” ? ? ? Abdullah bin Abbas da…
Hazret-i Ali sözüne devamla ‘Allahü teâlâya yemin ederim ki eğer izin olsa, Tevrat’ın ve İncil’in içinde olanları haber verirdim. Beni, o ikisi tasdik ve kabul ederlerdi’ buyurdu. O mecliste biri vardı. İsmi Da’leb Yemani. O kendi kendine: ‘Bu kişi ne garip dâvâda bulundu. Ben şimdi onu imtihan edeyim’ dedi. Ve…
(Dünden devam) İlk Müslümanlar oturmuş dertleşiyor ve “Ah ah! Kelime-i tevhidi bir kerecik olsun, şöyle yüksek sesle haykıramadık şu küffara karşı” diyorlardı. Nihayet toplandılar. Resulullah’a geldiler. Hürmet ve saygı ile: “Yâ Resulallah! lütfen izin verin, çıkalım, kelime-i tevhidi şu küffara karşı avaz avaz haykıralım. Bundan sonra ölsek de gam değil”…
(Dünden devam) Hazret-i Ömer imanla şereflendi. Efendimize döndü. Ve gayet edeple: “Yâ Resulallah! İzin ver, bu evden çıkalım, Kelime-i tevhidi açıkça haykıralım. Rabbimize âşikâre ibadet yapalım, kimden çekiniyoruz?” dedi. Efendimiz: “Olur” buyurdular. Şimdi hep birlikte o evden çıkıp Kâbe-i şerife gidilecek, orada müşriklerin gözü önünde saf tutup namaza durulacaktı. Kırk…
(Dünden devam) Müşrikler toplandılar. Haber bekliyorlardı. “Ömer, Muhammed’i öldürmüş!” haberini bekliyorlardı ki biri sevinçle bağırdı: “İşte o geliyor!” Dikkat kesildiler. “Kim geliyor?” “Ömer geliyor!” Hemen o yöne döndüler. İleride bir karartı gördüler. Az sonra eşkaller belirdi. Evet, gerçekten de gelen, Ömer bin Hattab idi. *** Müşrikler, Ömer bin Hattab’ın uzaktan…
(Dünden devam) Ebu Cehil cin fikirliydi. Bu gelişi beğenmedi. Ve yandaşlarına: “Görünen o ki Ömer de Müslüman olmuş” dedi. Doğru anlamıştı. Moralleri bozuldu. Müminler yaklaştı. Ebu Cehil onlara doğru ilerledi ve “Bu ne hâl yâ Ömer?” diye seslendi. Hazret-i Ömer durdu ve onlara karşı “Lâ ilahe illallah!” diye haykırdı. Heybetliydi.…