Ok yaydan çıkınca!..

İbrahim Desuki hazretleri birkaç talebesini alışveriş için şehre göndermişti. Talebeler, bir iftiraya uğrayıp zalim vali tarafından zindana atıldılar. Aslında suçları yoktu. İftiraya uğramışlardı. Şaşırıp kaldılar. Hocalarına mektup yazıp iftiraya uğradıklarını arz ettiler. Seyyid İbrahim hazretleri o valiye bir mektup yazdı. Durumu bildirdi. Ve ona gönderdi. Mektupta “Talebelerim suçsuzdur. Onları serbest…

Devamını oku

Oğlum zulme başlamış!

Zamanın padişahı Sultan Hasan, oğlu Halil’i iyi bir idareci olabilmesi için Fars vilayetine vali tayin etti. Ancak Halil, gittiği vilayette halka zulmetmeye başladı. Zulmünden bıkan halk, durumu Sultana bildirdiler. Sultan çok üzüldü. Uzun uzun düşündü. Ve İbrahim Gülşeni hazretlerine gidip “Efendim, oğlum Halil zulme başlamış. Yazdıracağım emri ona götürüp halkın…

Devamını oku

Hoş geldin kardeşim

(Dünden devam) Büyük veli güleryüzle karşıladı: “Hoş geldin kardeşim.” “Hoşbulduk hocam.” “Kuyunun suyu mu çekilmiş?” “Evet efendim. Ne olur affedin. O kuyu artık sizindir” dedi. Mübarek gülümsedi. Ve o zengin adama: “Peki, biz de kabul ettik. Şimdi git, o kuyudan su getir de içelim” buyurdu. Adam koştu kuyuya. Gördü ki…

Devamını oku

İnsanların dert babasıydı

Balıkesir’in Sındırgı kazasında yaşayan velilerden Kılavuz Dede’nin kedisi, gelip yattı paltosunun eteğine. Sonra da uyudu. Az zaman geçti. Namaz vakti camiye gitmek için kalkmak isteyince fark etti mübarek. Uyanmasını bekledi. Ancak uyanmadı hayvan. Kendi de uyandırmadı. Yattığı yeri kesti. Ve namaza gitti. Gelince, o parçayı tekrar dikti paltosuna. *** Dert…

Devamını oku

Hurma olsaydı yerdik

Hayat bin Kays el Harrani hazretlerinin bir sevdiği anlatır: Harran’da bir cami yapılıp sıra mihraba gelince kıble hususunda ihtilaf çıktı. Hayat bin Kays eliyle gösterip: “Kıble şu cihettir” buyurdu. Usta itiraz etti: “Hayır şöyledir.” ¥¥¥ Hayat bin Kays, ustaya “Şu istikamete bakarsan kıbleyi görürsün!” buyurdu. Adam baktı. Şaşırıp kaldı. Hatta…

Devamını oku

Ey babasının ciğerparesi!

İbni Atâ hazretleri, on oğluyla birlikte sefere çıktı bir gün. Yolda eşkıyalar çevirdi. Alacak şey bulamadılar. Reisleri kızdı. Ve İbni Atâ hazretlerinin gözü önünde oğullarını sırayla öldürmeye başladı. *** Çocuklarının her biri öldürülürken hiç sesini çıkarmıyor ve gülümsüyordu. Sıra onuncuya geldi. O, babasına: “Babacığım, sizin ne kadar şefkatli bir baba…

Devamını oku