(Dünden devam) Birbirlerine hasrettiler, kucaklaştılar! İsmail aleyhisselam “Hoş geldin babacığım” dedi. Ve elini öptü. O da Onun gözlerinden öptü. Oturup hasret giderdiler. *** İbrahim aleyhisselam “Ey oğlum! Allahü teâlâ bana büyük bir iş emretti” dedi. İsmail aleyhisselam “Ne emrettiyse yap!” dedi. Babası Ona: “Sen yardım eder misin?” deyince “Elbette, o…
(Dünden devam) Kâbe’yi inşaya başladılar. Oğlu taş taşıyordu. Kendi binayı yapıyordu. Melekler yardım ediyordu… Nihayet duvarlar yükseldi. Yukarıya taş yetişmiyordu. Büyükçe bir taş getirdiler. Hazret-i İbrahim, bu taşa basarak örmeye devam etti. Ayağının izi taşa çıktı. Bu taşa, makam-ı İbrahim dendi. Sıra Hacer-ül-esved’e geldi. *** İbrahim aleyhisselam “Ey İsmail! İyi…
(Dünden devam) O anda bir vahiy geldi ve “Bütün insanlara haccı ilan et, çağır. Gerek yaya, gerekse bineklerle tavaf için Kâbe’ye gelsinler!” buyuruldu. Hazret-i İbrahim: “Yâ Rabbî! Benim sesim her yere ulaşmaz ki” dedi. Cenab-ı Hak: “Seslenmek senden, duyurmak benden” buyurdu. *** O, bu emri alınca dört cihete/yöne de seslendi.…
(Dünden devam) Sen kimsin?” diye sordu. O da “Azrail’im” dedi. O vakit kendisine: “Müminlerin ruhunu nasıl alırsın, bana göster” buyurdu. *** Azrail aleyhisselam “Yüzünü yana çevir!” dedi. O da çevirince çok güzel bir suret gördü. Öyle ki hiç böyle güzel suret görmemişti. Hayret edip: “Ölecek bir mümine sırf bu gösterilse,…
(Dünden devam) Hazret-i İbrahim çok zengindi. On iki bin sürüsü vardı. Öyle ki her tarafı kaplıyorlardı. Ayrıca köpekleri vardı. Her sürüde bin köpek. Üstelik her birinin boynunda altından tasması vardı. *** Bir gün sürülerinin yanındaydı. Cebrail aleyhisselam geldi. İnsan kılığındaydı. Selam verip: “Bu sürüler kimindir?” dedi. İbrahim aleyhisselam: “Allahü teâlânındır,…
(Dünden devam) İbrahim aleyhisselama, oğlu Hazret-i İshak’ın doğacağını melekler müjdeledi! O vakit yaşlıydılar. Hazret-i İbrahim yüz yirmi, hazret-i Sâre ise doksan yaşındaydı. Bir yıl sonra hazret-i İshak doğdu. *** İki melek geldi. İkisi de genç idiler. Ve güzel yüzlüydüler. Biri hazret-i Cebrail’di. Diğeri hazret-i Mikâil. Bu müjdeyi verdiler! Ve Lût…