Yediğinden bana da ver
Peygamber Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem), Eshabiyle bir bahçede oturmuş yemek yiyorlardı. Bir cariye geçti oradan. Harpte esir alınan kadın kölelere “cariye” denirdi. O cariye dönüp baktı. Efendimiz’i gördü. Huzuruna yaklaştı. Ve “Yediğinden bana da ver” deyiverdi. Sahabe-i Kiram şaşırdılar. Efendimiz, önündeki yemekten bir lokma alıp uzattılar o kadına. Lâkin…