(Dünden devam) Nûh Nebî Dermesil’e; “Ben Nûh bin Lamek’im. Âlemlerin Rabbi olan Allahü teâlânın peygamberiyim. Sizleri, putları terk edip, Allahü teâlâya îmâna dâvet ediyorum” buyurdu. Dermesil; “Ey Nûh! Sen bize, bizim bilmediğimiz şeyler anlatıyorsun. Biz senin saçmaladığını zannediyoruz. Eğer mecnûn isen, tedâvi ettirelim. Fakir isen yardım edelim” dedi. Hazret-i Nûh;…
(Dünden devam) Nûh Nebî nasîhat ediyordu. Kavmi inanmıyordu. İnkâr ediyorlardı. Sonunda Ona gelip; “Bu işten vazgeçmezsen seni taşla öldürürüz!” dediler. O teblîğine devam etti. Onlar da zulme devam ettiler. Dövdüler. Azarladılar. Tokatladılar. O nasîhat ettikçe onlar hücum edip, bayıltıncaya kadar dövüp, ayaklarından çekerek mübârek vücûdunu mezbelelik yerlere atıyorlardı. Bazen de…
Bir gün Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” sabâh namâzını kılıp, mübârek yüzünü eshâba dönünce, Ebû Bekr-i Sıddîk’ı “radıyallahü anh” suâl etti. Cevâb gelmedi. Ayağa kalkıp; “Ebû Bekr nerededir?” buyurdu. Hazret-i Ebû Bekr “radıyallahü anh”, en arka saftan; “Lebbeyk yâ Resûlallah!” dedi. Resûlullah emir buyurdu. Ebû Bekr’e yol açtılar. Efendimizin yanına…
Hazret-i Osmân “radıyallahü anh” Tebük gazâsında “bin altın” getirdi. Resûlullahın kucağına döktü. Efendimiz çok sevindi. Mübârek elini altınların arasına sokup karıştırdı ve; “Osmân’a bundan sonra yapdıkları zarar vermez” buyurdu. Allahü teâlâ emretti. Hazret-i Cibrîl geldi. Ve meâl-i şerîfi; “Allah yolunda mallarını sarf eden kimseler, verdikleri şeylerle karşısındakileri minnet altında bırakmazlar.…
Kays bin Hâris rivâyet eder: Bir kişi hazret-i Muâviye bin Ebî Süfyân’dan “radıyallahü anhüm” bir mesele suâl etti. Hazret-i Muâviye; “Bu suâli, var hazret-i Alî’den suâl et ki, o benden iyi bilir” dedi. O kişi; “Ben senin cevâbını isterim” dedi. Hazret-i Muâviye; “Niçin?” deyince; “Senin vereceğin cevâbı Alî’nin cevâbından çok…
Orhan Gâzi‘nin İnegöl’de bir baba dostu vardı. Korkut Alp… Çok ihtiyarlamıştı. Ona bir adam yolladı. Dervişlerden sordurdu. Korkut Alp, haberciye; “Bizim yörede bir garip derviş vardır. Dağda belde dolaşır. Kurtla geyikle söyleşir. Mübarek bir kişidir” dedi. Haberci döndü. Bu haberi arz edince; “Onu incitmeden getirin” dedi. Lâkin o, dâveti kabul…