Bedir cengiydi. Ensâr’ın gençlerinden “hazret-i Muavvez”in “radıyallahü anh” kolu, bir kılıç darbesiyle koptu. Ve yere düştü. Genç sahâbî, düşen kolunu yerden alıp ve Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve selem” huzuruna koştu. Heyecanla; “Kolum koptu yâ Resûlallah!” dedi Resûl-i Ekrem “aleyhisselâm” hazretleri kesik kolu yerine bitiştirip duâ buyurdular. Kol bir anda kaynadı.…
Talha bin Ubeydullah “radıyallahü anh” en yakın akrabâları dâhil Mekke müşriklerinden işkence gördü. Evlerine hapsedilip, “İslâmdan dön!” diyerek günlerce aç ve susuz bırakıldı. Bir sahâbî gördüğü bir hâdiseyi şöyle nakleder: Bir genç gördüm. İki eli bağlanmış. Boynuna asılmış. Kalabalık bir grup arkasına takılmış gidiyorlar. Onlara yaklaşıp; “Bu gencin suçu ne?”…
Hazret-i Hafsa “radıyallahü anhâ” hazret-i Ömer’in kızıdır. Önce hazret-i Huneys ile evliydi. O Uhud’da şehîd olunca, dul kaldı genç yaşında. Babası, Onu önce hazret-i Osmân‘a teklîf etti, sonra da Hazret-i Ebû Bekr‘e. İkisi de cevâben; “Olur” demediler. “Düşüneyim!” dediler. Hazret-i Ömer bunun için üzülürken Efendimiz aleyhisselâm Onu görüp; “Yâ Ömer!…
Ebû Ubeyde hazretleri “radıyallahü anh” bütün gazâlarda bulundu. Mekke’nin fethinde de Resûlullahın yanında bulundu. Peygamberimizin huzûruna Necran’dan bir Hristiyân heyeti gelmişti. Çok şeyler sordular. Cevapları anladılar. Ve Müslüman oldular. Sonra da; “Yâ Muhammed! Senden râzıyız. Eshâbından bir emîn kimseyi bizimle gönder. Vergilerimizi ona verelim!” dediler. Efendimiz de; “Pekâlâ” buyurdu. Sahâbe…
Ebû Ubeyde bin Cerrâh “radıyallahü anh” Peygamber Efendimizin “aleyhissalâtü vesselâm” bir emrini yapmak için canını verirdi. Çok takvâ sâhibiydi. Çok merhametliydi. Çok da şefkatliydi. Hazret-i Ömer Şam’a gittiği zaman, Onu karşılayanlara; “Kardeşim Ebû Ubeyde nerede?” diye sordu. “Geliyor efendim” diyerek gösterdiklerinde iki sâdık dost kucaklaştılar. Sonra Hazret-i Ömer; “Size gidelim”…
Sa’d bin Ebî Vakkâs hazretleri radıyallahü anh Müslüman olunca, annesi çok sinirlenip, Onu İslâm dininden döndürebilmek için çeşitli yollara başvurdu. Meselâ bir gün; “Allah’ın, hısım akrabâ ile ilgilenin, anne babanızı üzmeyin, onların sözünü dinleyin diye emrettiğini söyleyen sen değil misin?” dedi. Cevâben “Evet” dedi. Annesi buna sevindi. Asıl maksadı belliydi.…