Beni andın mı?..

Sâbit bin Eslem Benânî hazretleri anlatıyor: Mü’min, kıyâmet gününde, Allahü teâlânın huzûrunda durur. Allahü teâlâ ona; “Ey kulum! Sen, dünyâda iken bana ibâdet eden kullarımla berâber ibâdet ediyor muydun?” diye sorar. Kul cevâb verir: “Evet yâ Rabbî.” Yine Allahü teâlâ; “Ey kulum, dünyâda iken bana duâ edip yalvaran ve beni…

Devamını oku

Acele etme!

Sâbit bin Eslem Benânî hazretleri “rahmetullahi aleyh” anlatıyor: Bir mü’min, Allahü teâlâdan bir şey isterse, Allahü teâlâ bu iş için Cebrâil aleyhisselâmı vazifelendirir. O kul sâlih ise. Hazreti Cebrâil’e; “Bu kulumun ihtiyâcını yerine getirmekte acele etme. Çünkü ben, o kulumun sesini duymayı seviyorum” buyurur. Fenâ kul ise. O zaman da;…

Devamını oku

Ona kızmayınız!

Sa’îd bin İyâs hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Basralı hadîs âlimlerindendir. Şöyle anlatıyor: Dâvûd aleyhisselâm, birkaç kişi ile birlikte oturmuş onlara bir şeyler anlatıyordu. O ara biri geldi. Hakâret eyledi. Orada bulunanlar bu şahsa kızarak haddîni bildirmek istedilerse de, Dâvûd aleyhisselâm mâni olup; “Ona kızmayınız ve bir şey söylemeyiniz” buyurdu. Sonra kalktı.…

Devamını oku

Yalnız duruyordu!

Şakîk-i Belhî hazretleri anlatıyor: Hacca gidiyordum. Bir yere varınca, orada güzel yüzlü, buğday benizli, yün elbiseli, başı sarıklı ayağı nalınlı bir genç gördüm. İnsanlardan ayrı bir yerde yalnız oturuyordu. Kendi kendime; “Bu kim?” dedim. “Niçin Müslümanlardan ayrı duruyor, gidip nasihat edeyim de böyle yapmasın.” Yanına yaklaşınca; “Ey Şakîk!” diye hitâb…

Devamını oku

Cennet çocuklarının efendisi

Hazret-i Hüseyin “radıyallahü anh” doğduğu zaman Resûlullah efendimiz “sallallahü aleyhi ve sellem”, Onu kucağına aldı. Sevip okşadı Ve kulağına: “Sen Cennet çocuklarının seyyidisin, yâni efendisisin” diye seslendi. Bir hadîs-i şerîf var. Hazreti Üsâme bildiriyor: Peygamber aleyhisselâm Hasan ve Hüseyin “radıyallahü anhümâ” için; “Bunlar benim oğullarımdır, kızımın oğullarıdır; Allahım, ben onları…

Devamını oku

Yağmur ara verdi…

Hazret-i Hüseyin “radıyallahü anh” henüz küçüktü. Dedesinin evindeydi. Bir zaman sonra annesine gitmek arzu etti. Hava ise yağmurlu idi. Çıksa ıslanacaktı. Efendimiz Onu çok seviyordu. Duâ buyurdu. Yağmur durdu. Hüseyin “radıyallahü anh” eve gidinceye kadar, yağmasına ara verdi. O eve girince, tekrar yağmaya başladı. SEN BİRİNİ SEÇ Bir gün Resûlullah…

Devamını oku