Hayyat-ı Vehbi hazretlerinin meşhur ismi “Terzi Baba”dır. Kumaşa her iğne batırışta “Allah!” dermiş.Çekerken bir daha.Allah! Allah! Allah!..Bir gün fakir “bir seyyah” gelir Erzincan’a.Öyle ki; paltosu görünmez yamadan.Çok eski, yırtık ve lime lime.Tamir ettirmek ister.İster, ama nafile.Zira bütün terziler;“İşimiz çok” deyip savarlar başlarından.Hatta bir tanesi, ona Terzi Baba’nın dükkânını gösterip;“Şu terziye…
Bağdat’ta Mevlâna Halid hazretleri; bir talebesini, irşat için Anadolu’ya göndermiştir.O zat da Bağdat’tan çıkar.Doğruca Erzincan’a gelir.Ve Terzi Baba ile görüşüp;“Sana bir teklifim var. Dediğimi yaparsan çok ‘menfaatlere’ kavuşursun. Yapacağın iş, sadece ‘Allah’ demek” der.Terzi Baba ânında reddeder.Sebebini sorunca da;“Ben, dünya için Allah demem!” der.Çünkü “menfaat” kelimesinden, “dünya menfaatini” anlamıştır.O gelen…
Hassan bin Sabit (radıyallahü anh), Müslüman olmadan önce de meşhur şâirlerden olup Gassani hükümdarları sarayına mensuptu.Resulullah Efendimizin geleceğini Yahudi âlimlerinden işitmişti.Şöyle ki; Bir Yahudi âlimi vardı.O, bir gün Medine’ye geldi.Ve yüksek bir yere çıkıp;“Ey Yahudiler!” diye seslendi.Cümle Yahudiler toplandılar.Ve “Ne var, ne diyorsun?” dediler.O, yine yüksek sesle;“Bu gece âhir zaman…
Eshab-ı kiramdan Hassan bin Sabit hazretlerine bazıları; “Yâ Hassan! Sen Bedir Gazası’na katılamadığın için cihad sevabına ve cihada katılanlara verilen müjdelere kavuşamadın” demişlerdi. O da buna çok üzülmüştü! Efendimiz bunu işittiler. Ve onu teselli ettiler. Şöyle ki; Onun, İslâm düşmanlarına karşı yazdığı şiirlerin her bir kelimesine verilen sevabın, cihat sevabından…
Evliya Kasım Paşa bir gün dereye iner. Orada abdest alacaktır. Hava da çok sıcaktır… Tam o sırada Nasrani bir adam, “şarap” yüklü katırıyla çıkagelir. Köprüden geçecektir. Ancak katır ürker, yükler yıkılır! Büyük veli, abdestini yarım bırakır. Koşup yardım eder adama. Yükleri birlikte yüklerler hayvana. Nasrani çok duygulanır! Ve teşekkür edip…
Vaktiyle iki kardeş vardır.Büyüğü Halil, küçüğü İbrahim.Halil evli çocuklu, İbrahim bekârdır. Ortak bir tarlaları vardır bunların. Ne mahsul çıkarsa iki pay ederler.Böylece geçinip giderler.Bir yıl yine buğdayı harman yapıp ikiye ayırırlar.Halil, teklif yapar;“İbrahim! Ben gidip çuvalları getireyim, sen buğdayı bekle.”İbrahim “peki âbi!” der.Halil ambara gider.O gidince İbrahim içinden;“Abim evli ve…