Bir gün Eshabdan birkaç kişi gelerek “Yâ Resulallah, Ali’yi çok seviyorsunuz. Hikmeti nedir?” diye sordular.Efendimiz;“Ali’yi çağırın, niçin çok sevdiğimi söyleyeyim” buyurdu.Bir sahabi kalktı…“Başüstüne” dedi.Ve çağırmaya gitti…O ara Efendimiz “Ey Eshabım, siz bir kimseye iyilik etseniz, o da buna karşılık size kötülük etse, ne yaparsınız?” diye sordu.Cevap verdiler ki:“Yine iyilik ederiz.”“Yine…
Dıhye-i Kelbi (radıyallahü anh), ticaret için uzak seferlere gider ve dönüşte küçük Hasan ile küçük Hüseyin’e hediyeler getirirdi. Kendisi çok güzeldi. Çok da yakışıklıydı. Cebrail aleyhisselâm, çoğu zaman onun suretinde gelirdi Resulullah’a… Bir gün yine Dıhye suretinde geldiğinde Hasan ve Hüseyin mescidin köşesinde oynuyorlardı… Birden onu gördüler. Ve çok sevindiler.…
Mevlâna Halid-i Bağdadi hazretleri, Taha-yı Hakkâri’ye yazdığı bir mektupta “Şöhret âfettir, dünya adamlarının davetlerine gitmeyiniz” buyurdu.Sözüne devamla;“Özür olarak ‘Biz derviş kimseleriz… İşimiz, Allah’ın dinine ve Onun kullarına hizmet ve siz devlet erkânına dua etmektir… Davetinize icabet etsek de edebe riayet edemeyiz’ deyiniz” buyurdu.Yine bir sohbette;“Bizim, Seyyid Taha’dan ve Seyyid Abdullah’tan…
Kureyş’in ileri gelen müşrikleri bir gün Kâbe dibinde oturmuş Efendimizi çekiştiriyorlardı ki biri ayağa fırlayıp; “Bu ne hâldir yahu!.. Üzerimize ölü toprağı mı serpildi?.. O, tanrılarımıza hakaret ediyor, biz susuyoruz… Ona haddini bildirmeliyiz!” diye seslendi. O anda Efendimiz geldi. Bunu fırsat bilip sataştılar… Önce bir iki lâf, sonra da hakaret……
Hazret-i Ali (radıyallahü anh), yumuşak huylu olup hiç kızmazdı… Kamber adında bir kölesi vardı ki severek yapardı her hizmetini.Bir gün odasındayken seslendi ona:“Kambeer!..”Cevap gelmedi.Sesini yükseltti:“Kambeeer!”Yine cevap gelmedi.Hâlbuki Kamber işitiyordu. Bile bile cevap vermiyordu.Hazret-i Ali merak etti… Zira biraz önce kapının önünde görmüştü onu. Yedi defa çağırıp da cevap alamayınca dışarı…
Bir gün bir akarsu taşıp etraftaki ekinlere zarar vermişti… Mağdur insanlar Hazret-i Ali’ye koştular ve “ne olur, bir dua buyurun da su azalsın” dediler.Hazret-i Ali “peki” dedi.Ve hazırlanıp çıktı evden…Resulullah’ın abasını giydi… Onun sarığını sardı… Onun asâsını aldı… Hasan ve Hüseyin’le birlikte geldi o ırmak kenarına.Elindeki asâ ile suya işaret…