Biz, dünya için değil, ahiret için yaratılmışız Rabbimizin rızası gayemiz olmalıdır. Dünyanın tamamı bizim olsa bile birkaç gün sonra hepsini bırakıp ayrılacağız. Geçen haftaki yazımızda ilk iki maddesinden bahsettiğimiz Hazret-i Osman’ın buyurduğu “korkulması gereken altı şey”den üçüncüsü; Yaptığımız hayırların şeytan tarafından iptal edilmesidir. Ezeli düşmanımız olan Şeytan, bize yalnız günâh…
Hazreti Osman (radıyallahü anh) Hulefa-i Raşidin’in üçüncüsü, cennetle müjdelenenlerden ve meleklerin bile kendisinden hayâ ettiği mübarek bir zattır. Bir gün şöyle buyurdu: Mü’min altı şeyden çok korkmalıdır. Ona göre kendini hazırlamalıdır. 1- İmansız gitmekten korkmalıdır. Allah korusun, bir insan, imanlı, ibadetli dahi olsa, son nefesini imanla veremediyse, hiçbir kıymeti olmaz İnsanlar dört kısma ayrılır:…
Dünyanın dört bir yanından binlerce kilometre mesafeyi katederek gelen hacılarımız, bugün gerçekten bayram ediyor… Nasıl bayram etmesinler ki; yeryüzünün Cennetine kavuştular. Arafat’ta vakfeye durdular… Arafat çok mübarek bir mekandır. İlk insan ve ilk Peygamber olan Âdem aleyhisselâm ile Havva annemizin yeryüzünde ilk buluştukları yerdir. O günden beri Peygamberlerin tamamı buraya değer…
İmanın altı şartından biri de kadere imândır. Kâinatta ne varsa; kimler dirilecek, kimler ölecek hepsi Rabbimizin emir ve irâdesi ile meydana gelmektedir. İnsanın dünyaya gelişi elinde olmadığı gibi, gidişi de elinde değildir. İslâm âlimleri Cenab-ı Hakkın takdirine, kaza ve kaderine rıza göstererek tam teslim olmamızı tavsiye buyurmaktadırlar. Biz ondan razı…
Seneler gün gibi geçiyor ve her geçen gün de bizi kabre bir adım daha yaklaştırıyor. Her gece yatağa girmeden o günün muhasebesini yapmalıyız. Geçmiş zaman ne kadar güzel olursa olsun bir daha yaşanmıyor… Onu geri getirmek, tekrar yaşamak hiç kimse için mümkün olmamıştır, olamaz da… Gerçekten de insanlar geçmiş zamanla…
İnsan “ruh” ve “beden”den meydana gelmiştir. Bunlar beraber oldukça yeryüzünde hayat devam eder. Ruh ayrılınca bedenin kıymeti kalmaz ve hiçbir işe yaramaz. Ruhsuz ceset soğur, rengi kaçar, kokmaya başlar. Hele sıcak mevsimlerde ve sıcak yerlerde kokuşma daha hızlı olur… İnsan, ruhuyla insandır. Ruh ölmez bedenden ayrılınca lâyık olduğu yere gider.…