Şimdi o hale geldi ki, Batı’da ne yapılıyorsa, ne konuşuluyorsa, ne tartışılıyorsa ertesi gün ülkemizde de aynı şeyler yapılıyor. Bugünleri Resulullah efendimiz haber vermişti zaten. Bir hadis-i şerifinde, “Yemin ederim ki bir zaman gelir siz, Hristiyan ve Yahudilere öylesine tâbi olursunuz ki, âdetlerinin peşinde, karış karış, onların ardı sıra yürürsünüz,…
İsrailoğullarından birkaç kişi bir mezarlıktan geçerken içlerinden biri, “Allah’a duâ etsek de bunlardan biri dirilip de kendisinden bir şeyler sorsak” dedi. Duâ ettiler ve birisi gözlerinin önünde secdeden kalkar gibi mezardan çıktı. Sonra; “Arkadaşlar, benden ne istiyorsunuz? Öleli tam elli yıl oldu, daha ölüm acısından kurtulamadım” dedi. Peygamber Efendimiz; “Allah’ım,…
Halife Hârun Reşîd ölümü esnâsında bizzat kendi eliyle kefenini hazırladı ve; “Malım bana fayda vermedi. Bütün saltanatım benden ayrılıp mahvoldu” (Hâkka: 28, 29) âyet-i celîlelerini okudu. Me’mun da ölümü esnâsında yaslanarak; “Ey mülkü dâim olan Allah’ım, mülk ve memleketini ve hattâ her şeyini kaybeden kuluna merhamet et!” dedi. Mu’tasım da…
Ömer bin Abdülaziz’in hanımı Fâtıma; “Ben Ömer’i, ölümü esnasında, ‘Allahım, kısa bir süre de olsa ölümümü adamlarımdan gizle’ diye duâ ettiğini duydum. Bir ara kapıyı açarak kendi odama girdim. “Bu ahiret yurdunu, yeryüzünde böbürlenmeyi ve bozgunculuğu istemeyen kimselere veririz. Sonuç Allah’a karşı gelmekten sakınanlarındır.” (Kasas: 83) mealindeki âyetini okudu, sonra…
Hazreti Selmân-ı Farisî, ölüm döşeğine yattığı vakit ağladı. Sebebini soranlara, “Dünyadan ayrıldığım için ağlamıyorum. Peygamber Efendimiz: “Dünyadan ayrılırken sermayeniz bir yolcunun yol azığından fazla olmasın” demişti. İşte buna ağlıyorum, dedi. Hâlbuki öldüğü vakit hesab ettiler, bütün serveti on dirhem civarında idi. Muâviye bin Ebû Süfyan radıyallahü anh, ölüm döşeğine yattığı…
Ölüm dehşetli bir olaydır!.. İnsanların bundan gafleti, onu az düşünüp az konuşmalarındandır. Hattâ ölümü hâtırlayanlar da onu boş bir kalb ile düşünmez; dünya şehvetleri ile meşgul olan kalbler ile düşünürler. Bu bakımdan ölümü hâtırlamak, gönüllerde fazla te’sîr etmez. Bunun çaresi, her şeyden sıyrılmış boş bir kalb ile, daima gözünün önünde bulunan…