Bütün kötülüklerin başı, dünya sevgisi ve dünyaya tamahtır. Zekât ise dünya ve mal sevgisine dalmaya karşı bir ilâçtır. Fahreddîn Râzî hazretleri bu konu ile ilgili olarak şöyle buyurmaktadır: “Dünya sevgisine dalmak gönülden Allah sevgisini giderir. Hikmetullah, mal sahiplerini, mallarından bir kısmını ayırıp Allahü teâlânın gösterdiği yerlere harcamakla yükümlü kılmayı gerektirmiştir. Tâ…
Sıralamada, farzları yapmak haramlardan kaçınmaktan sonra gelir. Bunun için, İslam büyükleri haramlar üzerinde çok durmuşlardır. Harâmlardan kaçınmak da, iki türlüdür: Birinci kısmı, yalnız Allahü teâlânın hakkı olan, O’nun yasak ettiği günâhlardan kaçınmaktır. İkinci kısmı, insanların, mahlûkların hakları da bulunan günâhlardan kaçınmaktır. İkinci kısmı, daha mühimdir. Allahü teâlâ, hiçbir şeye muhtâç…
İbadet yapmamak, günahlardan kaçmamak insanın kalbini karartır, zamanla küfre sokar, kâfir olur. Günahların hepsi Allahü teâlânın emrini yapmamak olduğundan büyüktür. Nefsin gıdası haramlardır. Nefs-i emmare ise kâfirdir ve ahmaktır. Her isteği kendi aleyhine, zararınadır. Bu yüzden onun isteklerini yapıp, gıdasını vermemeli, yani haram, günah işlememelidir. Nefs ve şeytan hakimiyeti ele geçirirse,…
Muhammed Rebhami hazretleri buyurdu ki: “Haramları, büyük günah ve küçük günah diye ikiye ayırmışlar ise de, küçük günahlardan da, büyük günah gibi kaçınmak, hiçbir günahı küçümsememek gerektir. Çünkü, Allahü teâlâ, istediğini yapmakta hiç kimseden çekinmez. Gazabını günahlar içinde gizlemiştir. Küçük sanılan bir günah, intikamına, gadabına sebep olabilir.”İmam-ı Gazali hazretleri buyurdu…
İslam büyükleri, şüphelilerden, haramlardan kaçayım endişesi ile vesveseye düşülmesini istemezlerdi. Çünkü vesvese haramdır, insanın zamanının israf olmasına ve ibadetleri kaçırmasına sebep olur. Bunun için şüphelileri iyi bilmek gerekir. Şüpheliler üç kısımdır: Bazısından sakınmak vaciptir. Bazısından, müstehabdır. Bazısından sakınmak ise, vesvesedir, kuruntudur ve faydasızdır. Mesela, belki birinin mülküdür diye av eti yememek…
Süfyan-ı Sevrî hazretleri, birisi ile birlikte evin kapısında duruyordu. Önlerinden, süslenmiş bir adam geçti. Arkadaşı, bu adama bakarken, Süfyan mani olup, “Eğer sizler bakmamış olsanız, böyle israf yapmaz idi. Bunun israf günahına, siz de ortak oluyorsunuz” buyurdu. İslam büyükleri, şüphelilere, haramlara sebep olur korkusuyla mubahların bile fazlasından kaçınırlardı. İnsan, mubah olan…