Günün Menkıbesi “İşte size kurtuluş reçetesi!” Evliyânın büyüklerinden Muhammed Bâkî Billâh hazretlerinin genç bir komşusu vardı. İçki içip her türlü fenâlığı yapardı. Mübârek zât, gencin bu hâllerini biliyor, ama bir şey demiyordu. Ancak talebesinden biri ihbâr edince; memurlar, yakalayıp hapse attılar bu genci. Ama Bâkî Billâh hazretleri, bunu duydu ve çok üzüldü!…
Günün Menkıbesi “Hidâyet Allah’tandır kardeşlerim” Muhammed Bâkî Billâh hazretlerinin yanına, Hristiyan ve Yahûdîlerden bir grup insan geldi. Onları îmâna dâvet etti. Ancak kabul etmediler. O vakit açtı ellerini, “Yâ Rabbî! Bunlara hidâyet ver de cehennemde yanmasınlar” diye duâ etti… Az sonra önünde diz çöküp Kelime-i şehâdeti söylediler. Dahası, eliyle meshetti yüzlerini. O anda…
Günün Menkıbesi Muvaffak olmanın iki sırrı!.. Muhammed Bâkî Billâh hazretlerinin çok kerâmetleri vardı. Ama belli etmezdi mübârek zât. Üç yaşında bir çocuk, yüksek bir duvardan, taş zemîne düşmüştü bir gün. Kulağından kan gelip, o anda kesildi nefesi. Annesi, onu kucağına alıp koştu Bâkî Billâh hazretlerine. “Efendim! Bir himmet edin de yaşasın çocuğumuz” diye…
Günün Menkıbesi Asil davranış karşısında utanan adam!.. Muhammed Bâkî Billâh hazretleri, bir gün birkaç talebesiyle bir velînin kabrini ziyârete gittiler. Türbedâr, onların geldiğini görünce kalktı ve acele bir iskemle getirip koydu kabrin yanına. Üzerine de bir minder yerleştirdi. Bâkî Billâh hazretleri otursun diye. O esnâda terbiyesiz biri gelip iskemleyi, minderi görünce; “Bunu…
Günün Menkıbesi “Bana himmet edin efendim!” Muhammed Bâkî Billâh hazretlerinin zamânında bir genç vardı ki, tek arzusu evliyâlıkta yükselmekti. Çok büyük zâtlar gördü. Ama bir türlü kalp gözü açılmıyordu. Bir gece kalkıp; “Yâ Rabbî! Beni, sevdiğin bir dostuna kavuştur” diye yalvardı. Duâsı kabul oldu. O gün işitti “Bâkî Billâh” ismini. Henüz kendisini görmeden muhabbeti yer…
Günün Menkıbesi Yoğurt getiren talebe… Muhammed Bâkî Billâh hazretleri çok şefkatliydi. Bir zamanlar kıtlık olmuştu Lâhor’da… Bir lokma “ekmeğe” muhtaç oldu insanlar. Onların hâline öyle üzülürdü ki, evde yemek yiyemezdi! Sebebini soranlara; “İnsanlar açlıktan kırılırken bizim yememiz insafa sığar mı?” derdi. Delhi’ye, atla giderdi ekseriyâ. Ama yolda yaya giden fakîrleri görseydi, atından inip, onları bindirirdi…