Günün Menkıbesi “Sen henüz yenisin evladım!” Yemen’de yetişen velîlerden Ebû Bekr Es-Sekkaf hazretleri; Terîm’de doğdu. 1427 senesinde aynı yerde vefât etti. Medresede okurken hocasını çok sever, onun rızâsını almaya çalışırdı her fırsatta. Bir gün hocası talebelere; “Çocuklar, bugün benim şöyle şöyle bir işim var. Bunu kim hâlledebilir içinizde?” diye sordu. Kimseden ses çıkmadı. Yalnız…
Günün Menkıbesi “Onun ilâcı bizdedir!..” Yemen’de yetişen velîlerden Ebû Bekr bin Sâlim Ayderus hazretleri, Terîm’de doğdu. Hadramût köylerinden birinde vefât etti. Ancak hasetçi biri, aleyhinde çalışıyordu bu Hak dostunun. Gıybetini yapardı ötede beride. Hattâ bir gün bu zâtı sevenleri çağırıp; “Sizin o çok sevdiğiniz hoca, bozuk bir kişidir” dedi. Adamlar şaşırdılar: “Bozuk mu dedin?”…
Günün Menkıbesi “Son nefesimi onun yanında vereyim” Edremit evliyâsından Somuncu Dede’nin “rahmetullahi aleyh” çok sevdiği bir kimse vardı ki, adamcağız hastalandı bir gün. Ve gittikçe arttı hastalık. Meğer ölüm hastalığıymış. O gece ağırlaştı iyice. Artık son nefeslerini veriyordu ki, güçlükle mırıldandı: “Bana onu çağırın!” Oğlu sordu: “Kimi çağıralım baba?” “Somuncu Dede’yi çağırın.…
Günün Menkıbesi “Ölünce beni oraya defnedersiniz” Edremit’te yetişen velîlerden Somuncu Dede “rahmetullahi aleyh”, bir gün bir talebesini alıp dergâhın yanındaki fidanlığa gitti. Birlikte fidanları buduyorlardı ki, bir ara o gence; “Bak evlâdım!.. Şu yan sürgünleri görüyor musun, işte bunları budamak lâzım” buyurdu. Talebe sordu: “Neden hocam?” Cevâbında; “Bunlar budanırsa fidanlar daha çabuk büyür ve daha…
Günün Menkıbesi “Din kardeşinize yardım edin!” Bağdat’ta yetişen velîlerden Ebû Bekr bin Sa’dan hazretlerinin sevdiklerinden birinin hanımı, bir gece rüyâda gördü bu zâtı. Evlerini teşrîf etmiş ve “Karnım çok aç. Bir sofra kurun da yemek yiyelim!” buyurmuştu. O kadın da, sabahleyin anlattı bu rüyâyı beyine. O da çok sevinip; “Hayırdır inşallah” dedi. “Yoksa bizim evi mi teşrîf edecekler?”…
Günün Menkıbesi “En büyük kerâmet, istikâmettir!” Edremit velîlerinden olan Sağma Dede, kalp gözü açık, mübârek bir evliyâ zât idi. Şöyle ki; Bir gün bir sevdiğini ziyârete gitti. Evde başkaları da vardı. Ancak içlerinden biri, bu zâtın evliyâdan olduğuna pek inanmıyordu. Kötü biliyordu. Kendi kendine; “Bu zâta evliyâ diyorlar. Ama bir kerâmetini…