Günün Menkıbesi “Bilmiyorlar, bilseler yapmazlar!” Şam’da yetişen büyük velîlerden Ahmed Kâdirî hazretleri 1596 senesi Ramazân-ı şerîf ayında Dımeşk’te vefât etti. Bu mübarek zat, bir gün deniz kenarında talebeleriyle oturuyordu… Bir gemi göründü uzaktan. Yolcular, çalgı çalıp eğleniyorlardı. Talebeler; “Hocam! Bir bedduâ edin de deniz yutsun onları” dediler. Büyük velî; “Hayır, biz bedduâ yerine duâ…
Günün Menkıbesi “O hâl şeytânîdir evlâdım!..” Tus, yâni Meşhed şehrinde medfun bulunan büyük âlim ve velîlerden Ebû Alî Farmedî hazretlerinin bir talebesi vardı. Kendisi yeni evliydi. Mevsim de kış idi. Yakacak odun alamamıştı henüz. Böyle düşünürken evinin önüne bir yük “odunun” yıkılmış olduğunu hayâl etti. Sonra kalkıp baktı pencereden. Fakat o da…
Günün Menkıbesi “Din, nasîhattir kardeşlerim” Denizli’ye bağlı Çal kazâsı müftüsü Ahmed İzzet Efendi “rahmetullahi aleyh”, Çal ilçesine bağlı Süller köyünde doğdu. 1952 yılında vefât etti. Hâl sâhibi bir velîydi. Bu zât bir gün şunu anlattı: Sevdiklerine: Bir gün Hazret-i Ömer “radıyallahü anh”, Eshâb-ı kirâmdan birisini bir yere vâli tâyin etmişti. Onu, gideceği…
Günün Menkıbesi “En mühim farz namazdır!” Ahmed Eflâkî Efendi “rahmetullahi aleyh”, 1300’lü yıllarda Anadolu’da yaşayan evliyâdandır. Konya’da vefât etti… Kabr-i şerîfi de oradadır. Bu zât birkaç talebesiyle yolculuğa çıktı bir gün. Az sonra namaz vakti girdi… Bir kuyu başında konakladılar. Ancak su derindeydi. İp ve kova da yoktu yanlarında. Şaşırıp kaldılar! Büyük…
Günün Menkıbesi “Bu gece evde kalmayın!” Anadolu’da yetişen Ahmed Eflâkî “rahmetullahi aleyh” hazretleri, 1360 senesinde Konya’da vefât etti. Kabr-i şerîfi, Celâleddîn-i Rûmî hazretlerinin türbesi civârındadır. Bir akşam vakti sevdiklerinden birinin evine gitmişti. Ancak vakitsiz bir ziyâretti bu. Hoşbeşten sonra sordu ev sâhibine: “Sizin bu eviniz çok eski değil mi?” Adam cevapladı: “Evet efendim……
Günün Menkıbesi Müminin kabri genişler… Ebû Alî Cürcânî hazretleri, bir gün şunu anlattı cemaate: Sâlih bir Müslüman öldüğünde, namazı kılınıp kabre konur. Gâipten bir “ses” duyar. Mezarı, kabrine; “Ey kabir! Bu, sâlih bir Müslümandır. Onu sakın tahkîr eyleme! O, Rabbine inanıp ibâdetlerini yaptı… Hep İslâm’a uygun yaşadı. Emr-i mâruf yaparak dînine…