Günün Menkıbesi “O suçsuzdur, serbest bırak!” Terzizâde Ahmed Efendi, Manisa velîlerindendir. Türbesi, Manisa’nın Ege Mahallesi, Sevinç Sokağı’nda olup, duâsı makbûl bir zâttı. İnsanlar, “onun hürmetine” diye duâ edince muradına kavuşurlardı. Şöyle ki; Sevdiklerinden birini, vâli hapsetti bir gün. Hâlbuki hiçbir suçu yoktu adamcağızın. Garip, hapishânede açtı ellerini ve “Yâ Rabbî! Ahmed Efendi’nin hürmetine…
Günün Menkıbesi “Kibirden çok sakınınız!” Şeyh Ahmed hazretleri “rahmetullahi aleyh, Akhisar toprağını nurlandıran büyüklerdendir. Kerâmetleri vardı. Biri şöyle meselâ; O devirde Molla Ahmed adında, ilmiyle mağrur bir kimse vardı. Kibrinden dolayı çekemezdi bu zâtı. Bu “mağrur” adam, çıktı bir gün evden. Ve tuttu dergâhın yolunu. Aklı sıra imtihan edecekti bu zâtı. Dergâhın…
Günün Menkıbesi Seven, sevdiğinde kusûr göremez! Şeyh Ahmed Efendi, rahmetullahi aleyh, gönül ehli bir zâttı. Kabri, Manisa-Akhisar’dadır. O, gençliğinde gününü gün eden bir kimseydi. Ancak on beş yaşına girer girmez bir gece rüyâ gördü. Gâipten bir ses; “Kalk yâ Ahmed!” diye seslendi ona. O anda uyandı. Ve işitti aynı sesi: Diyordu ki: “Kalk…
Günün Menkıbesi “Gerçek mümin, mütevâzı olur…” Manisa-Akhisar’da, bir câmi avlusundaki kabristanda Allah dostlarından bir kişi yatıyor… Şeyh Ahmed Efendi “rahimehullahi teâlâ”… O devirde bir Müslüman, her nasılsa iftirâya uğradı. Ve hapse atıldı. Mübârek zât hâdiseyi öğrendi. Ve vâliye gidip; “Filân iftirâya uğramış, onu serbest bırakırsan, iyi olur” buyurdu. Vâli “peki” dedi. Ve söz…
Günün Menkıbesi “Duâ etmek, ibâdettir!” İlyas Çelebi “rahmetullahi aleyh”, Manisa’da medfundur. Bir gün bâzı talebesiyle deniz aşırı bir yere gideceklerdi. Rıhtıma geldiler. Ancak gemici onu almadı gemisine. Üstelik hakâret etti. Üzüldü büyük velî! Kırık kalple ayrıldı rıhtımdan. O anda enteresan bir şey oldu. Gemici, hareket ettiremiyordu gemisini. Ne kadar uğraştıysa da…
Günün Menkıbesi “Önce özür dileyen siz olun!” Akhisar’da, Şeyh Îsâ Câmii avlusunda bir büyük zât yatıyor… İlyas Çelebi (rahimehullah)… O devirde kötürüm bir kadın vardı ki, yıllardır çâre bulamamıştı derdine. Bir gece rüyâ gördü. Denildi ki kendisine; “Ey filân! Sen İlyas Çelebi’ye git!” Sordu ki: “Niçin gideyim?” “Derdinin çâresi onda!” Kadın, o sabah…