Günün Menkıbesi “Allahü teâlânın sevgili kulusunuz” Yâkub-i Çerhî hazretleri, zâhirî ilimleri bitirip ve “icâzet” alıp tam memleketine dönecekti ki, evliyânın büyüklerinden Behâeddîn-i Buhârî hazretlerini işitti birinden. Görmeden çok sevdi kendisini. Bu sevgiyle tutuştu, yandı kalbi. Yerini öğrenip evine gitti. Huzûruna girince, o zât; “Tam dönecek zaman mı bize geliyorsunuz?” dedi. Çok mahcup oldu. Boynunu büküp;…
Günün Menkıbesi “O kitapların okunduğu yere rahmet yağar” Büyük velî Ebül Feth-i Serahsî hazretleri; her velî gibi hocasını çok sever, her kavuştuğu şeyi “onun bereketinden” bilirdi. Bir gün bâzı dostları; “Efendim, bu yüksek mertebeye nasıl yükseldiniz?” diye sordular. Cevâben; “Hocamın sâyesinde” buyurdu. Ve şöyle anlattı: Ben bir gün, bir derenin kenarında yürüyordum. Hocam Ebül Fadl da, su üstünden bu tarafa doğru geliyordu……
Günün Menkıbesi Pişmanlık, tövbe demektir!.. Büyük İslâm âlimlerinden İmâm-ı Kastalânî hazretleri, Kâhire’de doğdu. 923 (m. 1517) senesi muharremin yedisinde, Kâhire’de vefât etti. Bu zât, bir hastalığa yakalanmıştı. Çok tabiplere gitti. Bir çâre bulamadı. Nihâyet Resûlullah’ı araya koyup; “Yâ Rabbî! Habîbinin hürmetine, bana şifâ ihsân eyle” diye duâ etti. Sonra da yattı. Bir büyük zât göründü…
Günün Menkıbesi Yedi yaşında Kur’ân-ı kerîmi ezberledi İmâm-ı Süyûtî hazretleri, yedi yaşına gelmeden Kur’ân-ı kerîmi ezberledi. İslâm ilimlerinin hepsini öğrendi ve Şeyh-ül İslâm oldu. Bir talebesi anlatıyor: Bir gün hocam bize geldi. Oturup sohbet ettik. İkindi yaklaşınca; “Evlâdım! İkindiyi Mekke’de kılsak diyorum. Haydi kalk, beraber gidelim. Ama başkası bilmesin” buyurdu. Evimizin önüne çıktık.…
Günün Menkıbesi “Ben ona ağlamıyorum ki!..” Semerkand’da medfun bulunan Muhammed bin Fadl Belhî hazretleri büyük velîlerdendir. Semerkand’da kadılık yaptı. 931’de orada vefât etti. Bir gün şunu anlattı: Nuh aleyhisselâm zamânında insanlar bin sene kadar yaşardı. O devirde bir kadının oğlu öldü. İki gözü iki çeşme ağlıyordu ki, bir komşusu tâziye için geldi.…
Günün Menkıbesi “Senin murâdın nedir evlâdım?” Bir genç, Şâh Şücâ-i Kirmânî hazretlerinin büyük bir velî olduğunu işitip, ziyâretine gitti bir gün. Sohbetini dinledi. Çok istifâde etti. Ancak bir kerâmetini görmek istiyordu bu büyük velînin. Yanında üç gün kaldı. Hiç kerâmet görmedi. Kendi kendine; “Gideyim bir daha da gelmeyeyim” diye düşündü. O esnâda büyük zât genci…