Günün Menkıbesi Zengin ve cömert!.. Behâeddîn Zekeriyyâ hazretleri, kerâmetler sâhibi bir “velî” zâttır. Kalbi, dîne hizmet aşkıyla çarpıyor, faydalı bir şeyler yapmak için fırsat kolluyordu. Çok “zengin”di… Çok da cömert. Bütün vârını “İslâm”a hizmet yolunda dağıttı. Çünkü mal ve para sevgisinin zerresi yoktu kalbinde. Bütün servetini hayır için sarf ederdi. Bir gün bir talebesine “Şu…
Günün Menkıbesi Halkın refahı için… Behâeddîn Zekeriyyâ hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Hindistan velîlerindendir. Bu zât orada hem İslâmiyeti yaydı hem de halkın refahı için çalıştı. Şöyle ki; Sulama kanalları ve kuyular açtırdı. Tarlaları sulattı tamâmen. Öyle ki, kurak yer kalmadı. Cennet gibi oldu o yerler. Kendi de çok “zengin”di… Bütün servetini, İslâm’ı yaymak için dağıttı. Talebesinin…
Günün Menkıbesi Emr-i mâruf yapılmazsa! Behâeddîn Zekeriyyâ hazretleri “rahmetullahi aleyh” Hindistan velîlerinden olup, kabr-i şerîfi Mültan’dadır. Henüz çocukken kalbi “ilim öğrenmek” aşkıyla yanıyordu. Şihâbüddîn-i Sühreverdî hazretlerinden çok istifâde etti. Bu velî’den aldığı “feyzleri” saçtı insanların kalbine. Hocası, insanları irşâd için Mültan’a gönderdi onu. Ancak oranın halkı istemediler. “Burada, senin gibi âlimler…
Günün Menkıbesi “Doğru bir kitâbı yüz defâ oku!..” Behâeddîn Zekeriyyâ “rahmetullahi aleyh”, Hindistan’da yetişen velîlerdendir. Biri sordu ki, bu zâta: “Hocam! İnsanlar tarafından sevilmemenin sebebi nedir?” Büyük zât; “Bir kimsenin gönlünde ‘dünyâ sevgisi’ varsa, onu hiç kimse sevmez. Eğer bu sevgi yoksa, herkes sever” buyurdu. Ve ekledi: “Başkalarının eline, avcuna bakanın îtibârı…
Günün Menkıbesi “Herkes, yanında olandan verir” Behâeddîn Zekeriyyâ “rahmetullahi aleyh”, Hindistan’da yetişen velîlerden olup, kabr-i şerîfi Mültan şehrindedir. Bir gün, bir kimse geldi bu velî zâtın yanına ve; “Hocam! Durduk yerde hakâret edenler oluyor, bunlara karşı ne yapmalıyım?” diye sordu. Mübârek zât; “Îsâ aleyhisselâm gibi yap!” buyurdu cevâben. O kişi sordu ki:…
Günün Menkıbesi Kavga yapınca kesilen su!.. Balıkesir’in Sındırgı kazâsının, Hisaralan köyünde yatan bir Allah dostu büyük zât var. İbrâhim Dede “Rahimehullah” Şiddetli bir kuraklık olmuştu o köyde! Bütün köy halkı kırılmaya başlamıştı bu susuzluktan. İbrâhim Dede; “Üzülmeyin ben burada su çıkarırım” dedi onlara. Çok sevinip; “Sahi mi?” dediler “Evet, ama bir şartım…