Günün Menkıbesi “Kim Allah’tan korkarsa…” Seyyid Emîr Külâl (Gilâl) hazretleri, bir gün birkaç talebesiyle sefere çıkarlar. Bir “aslan” çıkar önlerine. Çocuklar korkup; “Eyvâh hocam, şimdi ne yapacağız?” derler. Büyük velî; “Korkmayın, o bize zarar yapmaz” buyurur. Sonra yaklaşır o hayvana. Yelesini tutup okşar, sever. Hayvan, hürmet gösterir gibi hareketler yapar ve uzaklaşır.…
Günün Menkıbesi “Kırılan o dişi bana verin!” Buhâra’da yetişen evliyânın en büyüklerinden Seyyid Emîr Külâl (Gilâl) hazretleri, hocasının şehri olan Semmas’ta bulunurken iki köy halkı arasında bir sebepten dolayı anlaşmazlık çıktı. Sonra büyüdü. İş kavgaya döküldü. Ve birinin dişi kırıldı. Dişi kırılan kimse ve taraftarları, kırılan dişin diyetini almak için hâkime mürâcaat edeceklerdi.…
Günün Menkıbesi Kutlu yolculuk… Buhâra’da yetişen evliyânın en büyüklerinden Seyyid Emîr Külâl (Gilâl) hazretlerinin kabr-i şerîfi, Buhâra’nın Sühari beldesindedir. Timur Hân’ın babası, Emîr Toragay Hân olup sâlih bir Müslümandı. Oğlu Timur’u çok iyi yetiştirmişti. Vefât edince yerine Timur geçti. O da babası gibi velîleri çok severdi. Bir gün hocasıyla birlikte Seyyid Emîr…
Günün Menkıbesi “Yolunu mu şaşırdın evlât?” Rumeli fâtihlerinden Hamza Baba hazretleri zamânında bir kişi, yolculuğa çıkar. Edirne’ye gidecektir. Mevsim kış ve soğuktur. Az sonra bir “tipi” başlar. Sonra şiddetlenir! Öyle ki; bir metre ilerisi görünmez. Yolcu şaşırır yolunu. Kalakalır olduğu yerde. Çâresizdir! Açar ellerini, yardım ister âlemlerin Rabbinden: “Yâ Rabbî! Sevdiğin bir…
Günün Menkıbesi “Allah’ın kullarını sevindir” Rumeli fâtihlerinden Allah dostu bir velî vardır. Hamza Baba. Kerâmet sâhibi bir zâttır. Ziraatle uğraşır. Büyük bir meyve bahçesi vardır. Mahsulü toplayınca hemen hesaplayıp “uşrunu” verir. Ya diğer insanlar? Onların yoktur böyle bir dertleri. Îkaz etse de dikkate almazlar. Bir gün “yangın” çıkar o havâlide. Ne…
Günün Menkıbesi “İnsanların dertlerine devâ ol!” Tirmiz’de dünyâya gelen Hakîm-i Tirmizî hazretleri, kusûru dâima kendinde bilir, kimsede hatâ kusur aramazdı. Birine darılsaydı, daha iyi davranırdı o kimseye. Herkese ihsânda bulunur, kendini üzenlere daha çok ihsân yapardı. Komşuları da bilirdi bunu. Bir gün komşuları geldiler. Onun hanımına; “Hakîm-i Tirmizî’nin hiç kızdığı oluyor…