Günün Menkıbesi İşaretli armut Evliyanın büyüklerinden Behâeddîn-i Buhârî hazretleri, bir grup talebesiyle Şeyh Hüsrev adında fakir bir sevdiğinin köyüne gitmişti. Oturup sohbete başladılar. Köylülerden biri vardı. Bu zatı merak etti… Zira onun, keramet sahibi bir büyük veli olduğunu söylemişlerdi kendisine. “Gerçekten böyle midir?” diyordu. Bir tabak “armutla” gitti o eve. Maksadı, imtihan…
Günün Menkıbesi Hocasına itiraz edince… Evliyanın büyüklerinden Behâeddîn-i Buhârî hazretleri, birkaç talebesiyle bir eve yemeğe gitmişlerdi. Sofra kuruldu. Büyük veli ve talebeleri sofraya oturdular. Ancak biri oturmadı. Mübarek zat; “Sen niçin sofraya gelmiyorsun?” diye sordu ona. O talebe dedi ki: “Bugün oruca niyet ettim.” “Farz orucu mu?” “Hayır, nafile.” “Öyleyse bozabilirsin evladım!.. Haydi…
Günün Menkıbesi Şu aynada kendine bak Evliyanın büyüklerinden Behâeddîn-i Buhârî hazretlerinin, Emîr Hüseyin adında bir talebesi vardı. O, şöyle anlatıyor: Ben Kasr-ı ârifan’da çiftçilik yapıyordum. Fakat Müslümanlıkla, pek ilgim alakam yoktu… Tam bir cehalet içinde geçiriyordum ömrümü. Hayatı, yiyip içip yatmaktan ibaret zannediyordum. Behâeddîn-i Buhârî hazretleri; bizim mahallemizde ikamet ederdi. Sık sık…
Günün Menkıbesi “Kırk altının” var ya… Evliyanın büyüklerinden Behâeddîn-i Buhârî hazretleri zamanında bir Müslüman, bu büyük velinin ismini işitti. Merak edip görmek istedi. Ve bir gün huzuruna gidip; “Efendim, sizi duydum, ama ziyarete gelmekte biraz geciktim; kusuruma bakmayın” dedi. Mübarek zat da; “Ama biz, öyle kolay kolay özür kabul etmeyiz. Bize ‘altın’…
Günün Menkıbesi Bu zamanda da var mı? Evliyânın büyüklerini sevenlerden biri anlatıyor: Bir gün Behâeddîn-i Buhârî hazretleri, bir grup insanla bir ırmak kenarında sohbet ediyor, cemaat hayranlıkla onu dinliyordu… Dinleyenlerden birkaçı, büyüklüğüne inanmıyorlardı bu zatın. Onlardan biri; “Efendim, önceki veliler ne güzel keramet gösterirlermiş… Keşke zamanımızda da öyle veliler olsaydı da, o…
Günün Menkıbesi Bir şefkatli nazarı Evliyanın büyüklerinden Behâeddîn-i Buhârî hazretlerini çok seven bir talebesi şöyle anlatıyor: “Ben hocamı tanımadan önce dinimi bilmiyor, bu sebeple günahlar içinde yüzüyordum. Hocamın ismini duydum… Bir tanıdığım, bana; ‘Behâeddîn-i Buhârî isminde bir velî zât var ki, sohbeti çok faydalı ve tatlı’ dedi. Ben bu ismi işittim. Ve görmek istedim.…