Günün Menkıbesi “Niyetin Allah içinse…” Ubeydullah-ı Ahrâr hazretleri talebeleriyle bir yere gidiyorlardı ki, bir ara “kâğıt kalem” istedi talebelerin birinden. “Ebû Saîd” yazdı. Ve koydu cebine. Sonra da bir “Fâtiha” okudu onun için. Fakat kimse bir şey anlamadı. Bir talebe sordu: “Efendim, Ebû Saîd ismini, o kâğıda niçin kaydettiniz?” Büyük velî,…
Günün Menkıbesi “Senin, Sultân’la ne işin olur ki?!.” Türkistân’ın en büyük velîlerinden Ubeydullah-ı Ahrâr hazretleri zamânında Mirza Abdullah diye bir sultân vardı ki, bu büyük zât onu görmeye gitmişti bir zaman. Kapısını çaldı. Çıkan görevliye; “Sultân’ı görmek için gelmiştim” buyurdu. Adam edepsizdi. Küstah bir tavırla; “Bizin pâdişahımız pervâsız biridir. Onunla görüşmek, öyle kolay…
Günün Menkıbesi “Eğer şeyhlik yapsaydım…” Türkistân’ın en büyük velîlerinden Ubeydullah-ı Ahrâr hazretleri ekseri sultânlara gider, tesirli sözleriyle onlara nasîhat ederdi. İslâmı kuvvetlendirirdi. Üstlerinde öyle çok nüfûzu vardı ki, cihan pâdişahları boyun eğmişlerdi bu büyük velîye. Nitekim kendisi; “Eğer şeyhlik yapsaydım, hiçbir şeyh bir yerde bir talebe bulamazdı. Ama bize başka vazîfe verildi” buyurmuştu…
Günün Menkıbesi Kaybolan köle!.. Ubeydullah-ı Ahrâr hazretlerini sevenlerden birinin, çok beğendiği, emîn, güvenilir bir hizmetçi kölesi vardı. Kaybetti bir gün onu. Çok aradı, bulamadı. Yine böyle ararken Ubeydullah-ı Ahrâr hazretlerini gördü. Koşturdu hemen. Tuttu atının dizginini. Ve derdini anlatıp; “O, benim her şeyimdi, ne olur hâlledin bu derdimi” dedi. Âdeta yalvardı. Büyük…
Günün Menkıbesi “Memleketine hemen git ve gel!” Türkistân’ın en büyük velîlerinden Ubeydullah-ı Ahrâr hazretlerinin bir talebesi vardı. Onu çok severdi. Bir gün çağırıp; “Ey evlâdım! Bu aralar memleketine gitmeyi düşünmüyor musun?” diye sordu. Genç talebe; “Hayır hocam, bir mecburiyet olmadıkça yanınızdan ayrılmak istemiyorum” dedi. Buyurdu ki: “Ama gitmen gerekiyor oğlum.” Çocuk merak etti: “Neden…
Günün Menkıbesi “Evliyânın himmeti dağı bile devirir!” Türkistân’ın en büyük velîlerinden Ubeydullah-ı Ahrâr hazretlerinin kabr-i şerîfi Semerkant’tadır. Bir talebesi vardı. Ticâret işlerini yapardı bu büyük velînin. Bir gün büyük bir kervanla ticâretten dönüyorlardı ki, bir grup eşkıyâ ile karşılaştılar birden… Herkes çok korktu. Ama o, hiç korkmadı. Kendi kendine; “Bu, hocamın işidir,…