Günün Menkıbesi Belh şehrinde yaşıyan büyük velî Şakîk-i Belhî hazretleri, gençliğinde ticâret yapıyordu. Bir ara kıtlık oldu… Bu, büyük dert oldu insanlara. Suratlar asıktı. Kimse gülmüyordu. Bir gün bir köle gördü. Neşeliydi ve gülüyordu. Yaklaşıp sordu: “Bakıyorum neşelisin.” “Evet, elhamdülillah.” “Bu kıtlıkta herkesin suratı asıkken sen neşelisin. Nedir bunun hikmeti?” Köle dedi ki: “Benim, zengin…
Günün Menkıbesi Belh şehrinde yaşayan Şakîk-i Belhî hazretlerinin huzûruna, çok zengin biri geldi bir gün. Ve edeple arz etti: “Efendim bir istirhamım olacak.” “Buyur kardeşim.” “Estağfirullah. Mâlumunuz, benim bir hayli malım var.” “Evet, biliyorum.” “Sizinse pek yok efendim.” “Evet, öyle.” “İzninizle, zât-ı âlinizin her ihtiyâcını ben karşılayayım. Bu arada duânızı da almış…
Günün Menkıbesi Kuzey Afrika’daki evliyânın büyüklerinden Ahmed-es Senûsî hazretlerinin talebesinden birkaçı, bir gün huzûruna gelip; “Hocam! Filân yerde bir büyük zât var… Fazîlet ve kerâmet sâhibi bir velî olduğunu söylüyorlar. Ziyâretine gidelim mi?” dediler. “Olur, gidelim” buyurdu. Ve kalkıp birlikte gittiler. O beldeye vardıkları anda o kişi de karşıdan onlara doğru geliyordu… Gençler…
Günün Menkıbesi Kuzey Afrika’da hizmete başlayan evliyânın büyüğü Ahmed-es Senûsî hazretlerine komşu bir genç vardı ki, gününü gün eden, nefsinin esiri bir kimse idi. Habersizdi İslâmiyetten. Bir gece rüyâ gördü. Yaşlıca bir zât geldi. Ve ona seslendi ki: “Kalk yâ filân!.. Abdestini al ve namazını kıl.” Baktı o seslenen kişiye. Nûr yüzlü birisiydi.…
Günün Menkıbesi Sarı Saltuk Dede, İznik ilinin mânevî kumandanlarından olup, kabr-i şerîfi, İznik’te, Lefke kapısı dışındadır. Ahmed Yesevî hazretlerinin yetiştirdiği Hak âşıklarındandır bu zât. Mücâhit Gâzidir. Bir kumandandır. Hocası çağırdı bir gün: “Saltuk Mehmed’im!..” Koşup geldi hemen: “Emredin hocam.” Ona sevgiyle baktı. Ve kendisine “Seni Rum diyarına saldım. Var git, o diyârda…
Günün Menkıbesi Saîd bin Cübeyr hazretleri, Kûfe’de yetişen müctehid imâmlardan olup, kabr-i şerîfi Vâsıt şehrindedir. İlmiyle âmil idi. Günahlarını düşünürdü. Gece gündüz ağlardı! Çok ağlamasından, gözlerinin görmesi azalmıştı… Gece Kur’ân-ı kerîm okurken bir azap âyetine rastlasa onu tekrar tekrar okur, hıçkıra hıçkıra ağlardı! Bir gece kalktı. Namaz kıldı ve; “Ey mücrimler!…